Niepojęte dary dla nas daje





1. Niepojęte dary dla nas daje * dzisiaj z nieba Ojciec łaskawy, * gdy się wieczne Słowo Ciałem staje, * mocą swojej cudownej sprawy. * Nędze świata precz odmiata, * a płaczliwe jęczenia * w dźwięków głosy pod niebiosy * i w wesele zamienia; * skąd dziś wszyscy weseli * wyśpiewują anieli:

Refren: „Niechaj chwała Bogu będzie w niebie, * a na ziemi pokój ludowi!”.

2. Patriarchów świętych upragnione * spełniły się oczekiwania, * kiedy Słowo z Panny narodzone * dopełniło wszystkich żądania. * Gwiazda nowa Jakubowa * wypuściła promienie, * ciemne błędy gasząc wszędy, * światła czyni zjawienie. * Skąd dziś każdy z anioły * wyśpiewuje wesoły: Ref.
3. Już prorockich przepowiedzeń skutki * odmieni-ły świat cały mile. * Oddalając uprzykrzone smutki, * przywróciły wesołe chwile. * Wszędy echo brzmi z pociechą, * że z daru Zbawiciela * upewnienie o zbawienie * dopełniło wesela. * Więc z niebieskimi szyki * wydajmy dziś okrzyki: Ref.
4. Niebo dzisiaj z ziemią połączone, * wyśpiewuje wdzięczności pienie. * Dzięki Bogu czyni nieskończone * za zjawione ludziom Zbawienie. * Radość nasza z Mesyjasza * i wszystkiemu stworzeniu, * że Pan chwały śmierci strzały * skruszył w swym narodzeniu. * Brzmijże, świecie, wesoło, * wydaj rozgłos wokoło: Ref.
5. Aby człowiek Bogiem był nazwany, * Jego postać Bóstwo przybrało. * By nie brząkał niewoli kajdany, * Słowo Ojca Ciałem się stało. * Sługa z Pana, ach, odmiana! * Niesłychane przykłady, * by z wdzięczności dla miłości * człowiek w Boga szedł ślady. * Więc niech pienia odgłosy * idą aż pod niebiosy: Ref.

1. Niepojęte dary dla nas daje
Dzisiaj z nieba Ojciec łaskawy,
Gdy się wieczne słowo ciałem staje
Mocą swojej cudownej sprawy;
Nędze świata precz odmiata
A płaczliwe jęczenia;
Wdzięków głosy pod niebiosy
I w wesele zamienia;
Skąd dziś wszyscy weseli
Wyśpiewają Anieli:
Niechaj chwała Bogu będzie w niebie,
A na ziemi pokój ludowi.

2. Patryarchów świętych upragnione
Spełniło się oczekiwanie,
Kiedy Słowo z Panny narodzone
Dopełniło wszystkich żądanie:
Gwiazda nowa Jakóbowa
Wypuściła promienie,
Ciemne błędy gasząc wszędy,
Światła czyni zjawienie;
Skąd dziś każdy z Anioły
Wyśpiewuje wesoły:
Niechaj chwała Bogu będzie i t d.


3. Już prorockich przepowiedzeń skutki
Odmieniły cały świat mile,
Oddalając uprzykrzone smutki,
Przywróciły wesołe chwile,
Wszędy echo brzmi z pociechą,
Że z daru Zbawiciela
Upewnienie o zbawienie
Dopełniło wesela.
Więc z niebieskimi szyki
Wydajmy dziś okrzyki:
Niechaj chwała Bogu będzie i t. d.


4. Niebo dzisiaj z ziemią połączone
Wyśpiewuje wdzięczności pienie,
Dzięki Bogu czyni nieskończone
Za zjawione ludziom zbawienie.
Radość nasza z Mesyasza
I wszystkiemu stworzeniu,
Że Pan chwały śmierci strzały
Skruszył w Swem narodzeniu.
Brzmijże świecie wesoło,
Wydaj odgłos w około:
Niechaj chwała Bogu będzie i t.d.

5. Aby człowiek Bogiem był nazwany,
Jego postać Bóstwo przybrało,
By nie brząkał niewoli kajdany,
Słowo Ojca Ciałem się stało.
Sługa z Pana, ach odmiana,
Niesłychane przykłady!
By z wdzięczności dla miłości
Człowiek w Boga szedł ślady,
Więc niech pienia odgłosy
Idą aż pod niebiosy:
Niechaj chwała Bogu będzie i t.d.

6. Uczynione z Twej miłości związki
Bóstwa Twego z naszym rodzajem
Sprawiły nam ścisłe obowiązki,
Byś miłowan od nas był wzajem.
Dajże, Panie, me kochanie,
By ogniste pożary
W sercach trwały na wiek stały,
Byś był kochan bez miary.
Nuż i teraz z miłości
Wyśpiewujmy z radości:
Niechaj chwała Bogu będzie w niebie,
A na ziemi pokój ludowi. Amen.