Mizerna, cicha, stajenka licha

1. Mizerna cicha, stajenka licha, * pełna niebieskiej chwały; * = oto leżący, przed nami śpiący * w promieniach Jezus mały.
2. Nad Nim anieli w locie stanęli * i pochyleni klęczą, * = z włosy złotymi, skrzydły białymi, * pod malowaną tęczą.
3. Wielkie zdziwienie: wszelkie stworzenie, * cały świat orzeźwiony; * = Mądrość Mądrości, Światłość Światłości, * Bóg-Człowiek tu wcielony!
4. I oto, mnodzy ludzie ubodzy * radzi oglądać Pana. * = Pełni natchnienia, pewni zbawienia, * upadli na kolana.
5. Długo czekali, długo wzdychali, * aż niebo rozgorzało; * = piekło zawarte, niebo otwarte, * Słowo się Ciałem stało.
6. Hej, ludzie prości, Bóg z nami gości, * skończony czas niedoli! * = On daje siebie, chwała na niebie, * mir ludziom dobrej woli.