Bóg się rodzi, gwiazda wschodzi

1. Bóg się rodzi, gwiazda wschodzi, Trzej Królowie od wschodu, * tu z darami, ofiarami każdy swego narodu, * do Betlejem, gdzie złożony, z Panny Chrystus narodzony, * jadą z licznymi dwory.
2. Lubo w żłobie, jednak sobie Dziecię Boga szacują, * otworzywszy skarb, złożywszy wonność, mirrę darują; * a w najczystsze Panny ręce, Matki Bożej, swej Panience * wdzięczne dary złożyli.
3. Złoto Pana, a kapłana kadzidło oznaczało, * mirra znakiem, mękę smakiem w tych darach wyrażało: * co królowie gdy oddali, Pana w żłobie pożegnali, * z Matką Jego Maryją.
4. I my dary, z serc ofiary dajmy Panu z królami, * miłość w złocie, zapach w cnocie, mirrę gorzką i z nami: * prosząc Pana poznanego, Boga w żłobie złożonego, * by nas niebem darował.