Stała Matka Boleściwa





1. Stała Matka Boleściwa * obok krzyża ledwo żywa, * gdy na krzyżu wisiał Syn.
Duszę Jej, co łez nie mieści, * pełną smutku i boleści, * przeszedł miecz dla naszych win.
2. O, jak smutna i strapiona * Matka ta błogosławiona, * której Synem niebios Król!
Jak płakała Matka miła, * jak cierpiała, gdy patrzyła * na Boskiego Syna ból!
3. Gdzież jest człowiek, co łzę wstrzyma, * gdy mu stanie przed oczyma * w mękach Matka ta bez skaz?
Kto się smutkiem nie poruszy, * gdy rozważy boleść duszy * Matki z Jej Dziecięciem wraz?
4. Za swojego ludu zbrodnie * w mękach widzi tak niegodnie * zsieczonego Zbawcę dusz.
Widzi Syna wśród konania, * jak samotny głowę skłania, * gdy oddawał ducha już.
5. Matko, coś miłości zdrojem, * spraw, niech czuję w sercu moim * ból Twój u Jezusa nóg!
Spraw, by serce me gorzało, * by radością życia całą * stał się dla mnie Chrystus Bóg.
6. Matko, ponad wszystko świętsza, * rany Pana aż do wnętrza * w serce me głęboko wpój.
Cierpiącego tak niezmiernie * Twego Syna ból i ciernie * niechaj duch podziela mój.
7. Spraw, niech leję łzy obficie * i przez całe moje życie * serce me z Cierpiącym wiąż.
Pragnę stać pod krzyżem z Tobą, * z Twoją łączyć się żałobą, * w płaczu się rozpływać wciąż.
8. Panno Święta, swe dziewicze * zapłakane wznieś oblicze: * jeden niech nas łączy płacz.
Spraw, niech żyję Zbawcy zgonem, * na mym sercu rozżalonym * Jego ból wycisnąć racz.
9. Niech mnie męki gwoździe zranią, * niechaj, kiedy patrzę na Nią, * krew upoi mnie i krzyż.
Męką ognia nieustanną * nie daj gorzeć, Święta Panno, * w sądu dzień swą pomoc zbliż.
10. A gdy życia kres nastanie, * przez swą Matkę, Chryste Panie, * do zwycięstwa dojść nam daj.
Gdy ulegnie śmierci ciało, * obleczona wieczną chwałą * dusza niech osiągnie raj.

1. Stała Matka boleściwa,
Pod krzyżem bardzo smutliwa,
Na którym jej Syn wisiał.

2. Której duszę tak strapioną,
Wielkim żalem obciążoną.
Miecz boleści przebijał.

3. O! jak smutna i strapiona
Matka ta błogosławiona
Dla męki Syna swego.

4. Która płakała i łkała,
Z żalu drżała, gdy widziała
Mękę Syna miłego.

5. Któż jest serca tak twardego,
By dziś z Matką Pana swego
Bardzo rzewno nie płakał?

6. Któżby się nie wzruszył w sobie,
Pomnąc ciężkiej żałobie
Matki z Synem jedynym?

7. Dla złości ludu swojego
Widziała tak zmęczonego
Jezusa Syna swego.

8. Widzi syna najmilszego
Od wszystkich opuszczonego,
Gdy na krzyżu umierał.

9. Cna Matko, żródło miłości,
Niech czuję gwałt twej żałości
Dozwól mi z sobą płakać.

10. Spraw, by miłością pałało
Serce me, dając się cało
Bogu swemu w przysługę.

11. Święta Matko; dopuść na mię,
Niech ran Syna twego znamię
Mam w sercu mem wyryte.

12. Twego Syna zranionego,
Tak bardzo dla mnie zbitego,
Ze mną mękę podzielaj.

13. Niech z Tobą płaczę prawdziwie,
Patrząc na krzyż żałośliwie,
Dokąd duch z ciałem żyje.

14. Pragnę stać pod krzyżem z tobą,
Dzielić się z twoją osobą
Tak surowym płaczem twym.

15. Ze wszech panien Panno zacna,
Bądź, tak proszę, na mnie baczna,
Daj się z sobą napłakać.

16. Niech gorzką śmierć Pańską noszę,
Krzyż i rany jego, proszę,
Niech na sercu uważam.

17. Niech mnie zranią rany Jego,
Niech znam moc krzyża świętego
Przez miłość Chrystusową.

18. Jego zapał niech mam w sobie,
Poruczenie, Panno w tobie
Niechaj mam dnia sądnego.

19. Niech mnie ten krzyż Pański broni,
Śmierć Chrystusowa ochroni,
Niech wspiera łaska Jego.

20. Kiedy dusza wyjdzie z ciała
Spraw, by się w niebo dostała.
Gdzie wieczna cześć i chwała. Amen.