O niewysłowione szczęście





1. O niewysłowione szczęście zajaśniało, * gdy Słowo Wcielone Serce swe nam dało.

Refren: Cud Boskiej miłości, o duszo ludzka, głoś; * ku wiecznej światłości dźwięki twej pieśni wznoś.

2. Jakież na tej ziemi skarby posiadamy! * Bóg mieszka z grzesznymi, Serce Jego mamy! Ref.
3. Miłość świat ten cały w niebo przemieniła, * gdy w tej Hostii małej Serce Boże skryła. Ref.
4. O anielskie chóry, o wybrani Pana, * przyjdźcie z niebios góry upaść na kolana. Ref.
5. Przyjdźcie Sercu temu śpiewać razem z nami, * przyjdźcie pieśni Jemu nucić z grzesznikami. Ref.
6. Lecz czy żąda tego Serce Jezusowe? * Ach! Milsze dla Niego są łzy grzesznikowe. Ref.
7. Bo nie do anioła zwraca słowo swoje, * lecz do ludzi woła: „Daj mi serce twoje!”. Ref.
8. Jako hołd wdzięczności serca Sercu dajmy, * w bólu i radości zawsze Je kochajmy. Ref.
9. A nam Serce Boże po cierpieniach w świecie * szczęścia wieczystego w raju wieniec splecie. Ref.