Bądź pozdrowione, Serce mego Pana





1. Bądź pozdrowione, Serce mego Pana! * Przed Tobą grzesznik pada na kolana. * Przyjmij ten pokłon, lubo grzesznej duszy; * niech ją Twa dobroć żalem szczerym skruszy.
2. Tyś jest stolicą Boskiej Twej dobroci, * proszę, niech ona moją złość ukróci, * niech Krwi serdecznej ten odniosę skutek, * za grzechy moje bolejący smutek.