1. Witaj, Kostko Stanisławie, * młodzieniaszku święty w niebie. * Śpiewam pieśń tę ku twej sławie, * bo serdecznie kocham ciebie. * Ty w aniołów jasnym gronie, * dla przedziwnej niewinności, * przy Maryi stoisz tronie, * nucąc dla Niej pieśń miłości.
2. Nieskalane serce czyste, * toć i lica promieniste, * o, bo duch twój płonie cały * dla Jezusa świętej chwały.* Dla skromności i pokory,* dla świętości twej nadobny,* zostawiłeś cnoty wzory,* śnieżnej lilii tyś podobny.
3. Złóż twe dłonie i proś Boga; * powiedz, że tu ciężka droga. * Dla twej prośby i wstawienia, * Bóg udzieli przebaczenia! * Bożej Matce powiedz w niebie, * że jesteśmy tu w potrzebie, * że tu żalów, łez kraina, * niech nas wspiera Jej przyczyna.
4. A w ostatniej życia chwili * spraw, abyśmy zasłużyli * tak umierać, jak ty, święcie, * w Matki Bożej Wniebowzięcie. * O ty, polski nasz patronie, * Marię proś Niepokalaną: * niech od złego nam osłoni * polską młodzież ukochaną.