Refren: Panie, dobry jak chleb, * bądź uwielbiony od swego Kościoła, * bo Tyś do końca nas umiłował, * do końca nas umiłował.
1. Tyś na pustkowiu chleb rozmnożył, Panie, * byśmy do nieba w drodze nie ustali, * Tyś stał się manną wędrowców przez ziemię, * dla tych, co dotąd przy Tobie wytrwali. Ref.
2. Ziarna zbierzemy, odrzucimy chwasty, * bo łan dojrzewa, pachnie świeżym chlebem. * Niech ziemia nasza stanie się ołtarzem, * a chleb Komunią dla spragnionych Ciebie. Ref.
3. Ty nas nazwałeś swymi przyjaciółmi, * jeśli spełnimy, co nam przykazałeś. * Cóż my bez Ciebie, Panie, uczynimy? * Tyś naszym Życiem i Oczekiwaniem. Ref.
4. Tyś za nas życie swe na krzyżu oddał, * a w znaku chleba z nami pozostałeś * i dla nas zawsze masz otwarte Serce, * bo Ty do końca nas umiłowałeś. Ref.