Głoś imię Pana





Śpiew został oznaczony jako zawierający wpływy innych religii.

Tekst do pieśni napisał w roku 1680 protestancki kompozytor i teolog Joachim Neander. Następnie śpiew został opublikowany w Śpiewniku Ewangelickim, skąd poprzez ruchy ekumeniczne po drobnych zmianach w tekście został również zamieszczony w śpiewniku katolickim (Gotteslob), a następnie stosunkowo szybko rozprzestrzenił się na inne śpiewniki.

Motyw pieśni często jest wykorzystywany przez kompozytorów, przykładowo Jan Sebastian Bach użył go w swojej kantacie (BWV 137).

1. Głoś imię Pana, Króla wszechmocy i chwały. * Złącz się z chórami niebios, zastępów wspaniałych. * Harfa i róg niech zagra: „Któż jest, jak Bóg!” * by krańce ziemi słyszały.
2. Głoś imię Pana, On twoim losem kieruje. * Na skrzydłach niesie, jak orzeł się opiekuje. * Daj Mu swą dłoń, w przygodzie zawołaj doń; * On cię od zła zachowuje.
3. Głoś imię Pana, razem ze wszystkim, co żyje. * On twoim światłem, Jemu niech serce twe bije! * On życiem twym, wdzięczności śpiewaj Mu hymn * teraz i na wieki. Amen.

Śpiewnik Słowa Melodia Opis Format pliku Pobierz
Śpiewnik kościelny [wyd. XLI] - - - txt Pobierz

https://de.wikipedia.org