Klasztor SS. Klarysek (mniejszy pozytyw szkatulny) Stary Sącz (małopolskie)
.JPG)
Widok ogólny
Opis Instrumentu
Pozytyw przenośny (szkatulny), będący bardzo cennym zabytkiem polskiego budownictwa organowego, przechowywany jest w klasztornych zbiorach o charakterze muzealnym. Powstał prawdopodobnie w XVII lub XVIII w. i jest dziełem nieznanego organmistrza. Instrument wykazuje duże podobieństwo do pozytywu szkatulnego z Galerii Rzemiosła Artystycznego Muzeum Narodowego w Krakowie.
Instrument 5-głosowy, o trakturze mechanicznej i wiatrownicy klapowo-zasuwowej, z wbudowaną klawiaturą manuałową (krótka oktawa: CFDGEABH-c3).
Prospekt organowy architektoniczny (uszkodzony, przesłonięty ażurową kratownicą).
Właściwości
Liczba głosów
5
Liczba klawiatur
I
Traktura gry
mechaniczna
Traktura rejestrów
mechaniczna
Dyspozycja instrumentu
| Manuał |
|---|
| 1. [głos 8' lub 4'] |
| 2. [głos 4'] |
| 3. [głos 2'] |
| 4. [głos 1'] |
| 5. [głos 1 1/3' lub 2/3'] |
Przypisy
Rekonstrukcja nazw głosów hipotetyczna (instrument nieczynny).
Zdjęcia
Uszkodzony prospekt
.JPG)
Klawiatura, piszczałki
.JPG)
