1. Rolniku sławny, święty Izydorze, * prac Bogu miłych przykładzie i wzorze; * wielkimi cudy na ziemi wsławiony, * bądź pozdrowiony, bądź pozdrowiony.
2. Ciebie nie droga purpura wsławiła, * ani bogata matka urodziła; * lecz wzrosłeś między ziemi oraczami * i wieśniakami, i wieśniakami.
3. Tyś Bogu modły czyste ofiarował, * zaś anioł za cię rolę pana orał * i bydła twego, by mu głód nie szkodził, * strzegł, za nim chodził, strzegł, za nim chodził.
4. Z cząstki ubogiej obiadu małego * karmiłeś mnóstwo ludu zgłodniałego, * a Bóg pomnażał w garnuszku potrawy, * na cię łaskawy, na cię łaskawy.