1. Jezu, Ty każesz weselić się, * chociaż do oczu ciśnie się łza. * A więc pragniemy posłuchać Cię, * niechże się wola wypełni Twa. * Czy wśród wesela, czy wśród cierpienia, * chcemy Ci nucić śpiew dziękczynienia.
2. Lecz Ty, o Panie, najlepiej wiesz, * że bez pociechy trudno nam żyć. * O dobry Jezu! Krzyżuj jak chcesz,* ale racz dla nas pociechą być. * A wśród wesela i wśród cierpienia * będziemy nucić śpiew dziękczynienia.
3. Gdy nas otoczy krzyżowy cień, * słońce wśród czarnych zaćmi się chmur, * daj przy ołtarzu w ten smutny dzień * znaleźć osłodę, męstwo i wzór! * A błogosławić będziem cierpienia, * wdzięcznie Ci nucąc śpiew dziękczynienia.
4. Że z nami jesteś, pozwól to czuć! * Jako Chleb życia pokrzepiaj nas, * nadzieję w sercu omdlałą wzbudź, * daj przetrwać mężnie prób ziemskich czas. * I wdzięcznie nucić wśród łez, cierpienia, * z Matką przeczystą śpiew dziękczynienia.