1. Witaj, Pokarmie, w którym niezmierzony * nieba i ziemi Twórca jest zamkniony, * witaj, Napoju zupełnie gaszący * umysł pragnący.
2. Witaj, Krynico wszystkiego dobrego, * gdy bowiem w sobie masz Boga samego, * z Nim ludziom wszystkie Jego wszechmocności * niesiesz godności.
3. Witaj, z niebiosów Manno padająca, * rozkoszny w sercu naszym smak czyniąca: * wszystko na świecie co tylko smakuje, * w tym się znajduje.
4. Witaj, rozkoszne z ogrodu rajskiego * Drzewo owocu pełne żywiącego: * kto Cię skosztuje śmierci się nie boi, * choć nad nim stoi.
5. Witaj, jedyna serc ludzkich radości, * witaj, strapionych wszelka łaskawości: * Ciebie dziś moje łzy słodkie szukają, * k’Tobie wołają.