1. O, jak są wielkie dary Twoje, Boże! * Któż godnie za nie podziękować może, * które wylewasz ze skarbu Twojego * nieprzebranego.
2. O, jakaż radość serca nam napawa, * gdy Twoje dary, z których wielka sława * dla Bronisławy, dziś szczególniej czcimy * i w niej wielbimy.
3. Ciesz się, Krakowie! Bóg nad tobą czuwa, * coraz ci nowych patronów podsuwa; * szanuj ich cnoty i słuchaj ich rady, * wstępuj w ich ślady.
4. Patronko święta miasta i narodu! * Zepsucie, grzechy oddal z tego grodu, * twą wielowładną przed Bogiem przyczyną * niech cnoty słyną.
5. O Bronisławo! Niech twe imię święte * zniszczy niesławę, nienawiści wszczęte; * niech się nawzajem jak bracia kochamy * i pokój mamy.