I. Nużeśmy Chrześcianie, serdecznie się radujmy dnia dzisiejszego,
Że się raczył narodzić z czystości Panieńskiej Syn Boga żywego,
Aby szatańską moc i jego wszystką złość wiecznie zagubił,
A nas Chrześciany za Swe własne syny Sobie poślubił.
2. O temci oni święci Ojcowie i Prorocy opowiadali:
Że niebieskie obłoki Zbawcę na świat szeroki wypuścić miały:
Aarona różdżka, Aarona różdżka zakwitnąć miała,
Czego Córka Syon, czego Córka Syon już doczekała.
3. Anieli, którzy w niebie Bogu w ludzkiej osobie chwałę dawali:
Na powietrzu będący, społem się radujący głosem wołali:
Na wysokiem niebie! Bądź cześć, chwała Tobie Boże wszechmocny,
Ludzkiemu plemieniu na tem uniżeniu, Pokój serdeczny.
4. Królowie Saby i z Tarsu, tego to prawie czasu wnet przyjechali,
Znakiem gwiazdy niebieskiej na miejsce sprawy Pańskiej drogę wiedzieli,
Dary jemu dali i przed nim klękali z radością wielką
Z jego narodzenia, pełni podziwienia, z pociechą wszelką.
5. Narodził się w Betleem, miasteczku Dawidowem w ubogim domie,
W pieluszki uwiniony, w jasełkach położony leży na słomie,
Wół i osieł niemy z posługami swemi kornie witali,
Znając Pana swego nam narodzonego, przed nim klękali.
6. Pasterze krajów onych, pilnie strzegąc trzód swoich, weseli byli,
Iże narodzonego, od wojska Anielskiego być usłyszeli,
Do Betleem wszyscy Panu swemu ku czci wnet się udali,
Tam w jasełkach nagiego i rodzice Jego przy nim znaleźli.
7. Z tego się dziś radujmy i wdzięcznie przywitajmy Pana naszego,
Że się raczył narodzić, chciejmyż jemu wdzięczni być z serca prawego,
Jemu dziś śpiewajmy, jemu chwałę dajmy nucąc bez miary:
Tobie chwała, Panie, Tobie dziąkowanie za Twoje dary.