Katedra Świętego Krzyża Opole (opolskie)

Początki obecnych organów w opolskiej katedrze sięgają roku 1898, kiedy to firma Schlag und Söhne ze Świdnicy zbudowała 2-manuałowy, instrument dysponujący 34 głosami o trakturze pneumatycznej. Prospekt oraz szafa tych organów zachowały się do dnia dzisiejszego (z tym że szafa obecnie jest bardziej wysunięta do przodu). Warto wspomnieć, iż stół gry był wbudowany w cokół szafy organowej. Obecnie w miejsce dawnej szafki gry są wmontowane drzwi, którymi można wejść do wnętrza instrumentu.

W roku 1941, z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. prałata Józefa Kubisa, firma Rieger z Jägerndorfu gruntownie przebudowała i rozbudowała instrument do 59 głosów, de facto budując nowe organy o numerze opusowym 2960 w starej szafie. Instrument otrzymał trakturę elektropneumatyczną i trójmanuałowy mobilny kontuar.

Kolejną ważną datą dla opolskich organów jest rok 1993, kiedy w związku ze zbliżającymi się obchodami jubileuszu 700-lecia parafii (1995 r.) zdecydowano o remoncie instrumentu.
Staraniem ówczesnego proboszcza, ks. prałata Stefana Baldego odrestaurowano instrument oraz dobudowano 3 głosy obsługujące trąbki hiszpańskie, zasilane osobną dmuchawą, a znajdujące się w lewej bocznej nawie (patrząc od ołtarza). Jako ciekawostkę warto dodać, że trąbki te znajdują się w pozycji wertykalnej z gierowanymi roztrąbami. Poza dobudową trąbek zmieniono w niewielkiej części dyspozycję III manuału, nadając jej bardziej uniwersalny charakter brzmieniowy.

Organy w oploskiej katedrze Świętego Krzyża wpisane są do międzynarodowego rejestru instrumentów o wyjątkowych walorach brzmieniowych.

Skala manuałów: C-g³; skala pedału: C-f¹.