Katedra Świętego Krzyża Opole (opolskie)

Początki obecnych organów w opolskiej katedrze sięgają roku 1898, kiedy firma Schlag & Söhne ze Świdnicy zbudowała dwumanuałowy instrument o trakturze pneumatycznej, dysponujący 34 głosami. Prospekt oraz szafa tych organów zachowały się do dnia dzisiejszego, jednak szafa obecnie jest bardziej wysunięta do przodu. Warto wspomnieć, iż stół gry był wbudowany w cokół szafy organowej. Obecnie w miejsce dawnej szafki gry są wmontowane drzwi, którymi można wejść do wnętrza instrumentu.

W roku 1941 z inicjatywy ówczesnego proboszcza, ks. prałata Józefa Kubisa, firma Rieger z Jägerndorfu gruntownie przebudowała i rozbudowała instrument do 59 głosów, de facto budując nowe organy o numerze opusowym 2960 w starej szafie. Instrument otrzymał trakturę elektropneumatyczną i trójmanuałowy mobilny kontuar.

Kolejną ważną datą dla opolskich organów jest rok 1993, kiedy w związku ze zbliżającymi się obchodami jubileuszu 700-lecia parafii (1995 r.) zdecydowano o remoncie instrumentu. Staraniem ówczesnego proboszcza, ks. prałata Stefana Baldego, odrestaurowano instrument oraz dobudowano trzy głosy językowe (trąbki hiszpańskie) zasilane osobną dmuchawą, a znajdujące się w lewej bocznej nawie (patrząc od ołtarza). Jako ciekawostkę warto dodać, że trąbki te znajdują się w pozycji wertykalnej z gierowanymi roztrąbami. Poza dobudową trąbek zmieniono w niewielkiej części dyspozycję manuału III, nadając jej bardziej uniwersalny charakter brzmieniowy.

Organy w opolskiej katedrze Świętego Krzyża wpisane są do międzynarodowego rejestru instrumentów o wyjątkowych walorach brzmieniowych.

Skala manuałów: C-g³; skala pedału: C-f¹.