Bazylika Matki Bożej Anielskiej (bernardynów) Kalwaria Zebrzydowska (małopolskie)

Pierwotny instrument został zbudowany w roku 1706 przez bernardyna, o. Euzebiusza Pasierbskiego. Fundatorką była Teresa z Brzezia Kamocka. Był to instrument 10 głosowy z jednym manuałem i pedałem. W roku 1812 przebudowy instrumentu dokonał Jakub Stankiewicz z Zatora. Rozbudował on szafy organowe, dodał pozytyw (umieszczony pomiędzy szafami), powiększył instrument do 30 głosów oraz dobudował drugi manuał z krótką oktawą. Snycerkę prospektu wykonał brat Jan Tuliński. Kolejnej przebudowy dokonał w 1846 roku Jan Długi z Nowego Targu. Dodał on 2 nowe głosy oraz zmienił skalę manuałów na C-f³. Ostatniej przebudowy dokonał w latach 1902-1903 Aleksander Żebrowski ze Lwowa. Wymienił on wszystkie wiatrownice klapowe na stożkowe oraz zmienił mechanikę. Sekcję manuału II przeniósł z pozytywu do prawej szafy organowej i umieścił ją w szafie ekspresyjnej. Aleksander Żebrowski pomniejszył ponadto organy z 32 do 26 głosów. Została zmieniona wtedy dyspozycja oraz kilka głosów na głosy romantyczne. Kolejne remonty wykonali: Teodor Treściński z Kalwarii Zebrzydowskiej (1924 i 1936 r.), Henryk Siedlar (1967) oraz Lech Skoczylas w 1998 roku. W 1998 roku firma braci Stawowiak z Krakowa dokonała remontu szafy przywracając oryginalną kolorystykę.

Prospekt bogato zdobiony dekoracją snycerską, w stylu barokowym, trójczłonowy. Pomiędzy szafami znajduje się niemy pozytyw.

Rozmieszczenie sekcji:

• lewa szafa: sekcja pedału;
• prawa szafa: sekcja manuału I za nią sekcja manuału II.

Instrument jest obecnie w złym stanie, wymaga remontu. Zasilają go dwa miechy pływakowe, jeden dla sekcji manuału I oraz pedału, drugi dla manuału II. Zachowana dźwignia do kalikowania. Stół gry wbudowany w bok prawej szafy organowej. 

Skala manuałów: C-f³; skala pedału: C-f¹ (wiatrownice mają ambitus tylko do c¹).