Papieska Arcybazylika Najświętszego Zbawiciela, św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty na Lateranie (Arcibasilica Papale del SS.mo Salvatore e dei Santi Giovanni Battista ed Evangelista in Laterano) – organy w prawym ramieniu transeptu Rzym (Roma) (Lazio)

Pierwotnie w bazylice laterańskiej isniały instrumenty w po obu stronach transeptu. W 1596 r. podczas przebudowy transeptu zlikwidowano chór w lewym jego ramieniu i ustawiono tam ołtarz Najświętszego Sakramentu, a instrument odrestaurowano i w 1598 r. przeniesiono do baptysterium zlokalizowanego obok bazyliki.

W ramach przygotowań do obchodów roku jubileuszowego 1600 papież Klemens VIII zlecił w roku 1597 budowę nowych organów Luce Biagi, organmistrzowi z Perugii. Organy powstały na chórze w prawym ramieniu transeptu, miały jeden manuał z pedałem. Szafę zaprojektował Giacomo della Porta, a wykonał ją Giovanni Battista Montano. Organy poświęcono w roku 1599. W październiku 1600 r. w bazylice zjawił się Klemens VIII, aby osobiście wysłuchać każdego z głosów nowych organów. Dyspozycja przedstawiała się następująco:

Manuale – Ripieno                       
Principale profondo 24'                  
Principale 12'                                
Ottava 6'                                      
Quinta decima 3'                           
Decima nona
Vigesima seconda 1'
Vigesima sesta I 2/3'
Vigesima sesta II 2/3'
Vigesima nona I 1/2'
Vigesima nona II 1/2'

Manuale – Concerto

Flauto in Ottava 6'
Ottavino 3'
Tromboni 16'

Zampogna (dudy)

Pierwszy większy remont instrumentu przeprowadził w latach 1675–1676 Giuseppe Testa, który wymienił ok. 140 piszczałek oraz połączył instrument z pozytywem zlokalizowanym na tym samym chórze. Ok. 14 stycznia 1707 r. na organach grał Georg Friedrich Händel.

W 1731 r. organy przeszły remont, który przeprowadzili Celestino Teste oraz Ugo Annibale Traeri. Powiększyli oni dyspozycję, przebudowali stół gry i wiatrownice oraz zwiększyli liczbę miechów z 6 do 8. W 1747 r. Antonio i Lorenzo Alari zainstalowali kolejne głosy. Kolejne renowacje miały miejsce w latach 1817 i 1852, przeprowadzone zostały przez Filippo Prioriego i Pier Luigi Sabatiniego. W latach 1934–1936 prace konserwacyjne przy organach prowadził Francesco Morettini, który wymienił wiele oryginalnych piszczałek oraz zmienił trakturę na pneumatyczną. Renowacja okazała się fatalna w skutkach i organy milczały przez prawie 50 lat. W latach 1984–1989 zrekonstruował je Bartholemey Formentelli. Instrument został uszkodzony podczas zamachu bombowego na Placu Laterańskim, który miał miejsce 28 lipca 1993 r. Renowacji po zniszczeniach podjął się również Formentelli, i zakończył ją w 1995 r. Ponowna konserwacja miała miejsce w latach 2002–2003.

Prospekt jednosekcyjny, trójpolowy, bogato zdobiony. W centralnej cześci prospektu umieszczono piszczałki głosu Principale profondo 24', a w bocznych cześćia piszczałki Ottava del Principale 12'. Na piszczałkach w centralnej cześći prospektu zamontowano tabliczkę z tekstem "LAVDATE DEVM IN CHORDIS ET ORGANO". Stół gry wbudowany centralnie w cokół szafy. Nad manuałem II znajduje się napis: "LUCHA BIAGI ME FECIT, BARTH^US FORMENTELLI ME RESTAURAVIT" („Luca Biagi mnie zbudował, B. Formentelli mnie odnowił”). Organy zasilane są przez cztery miechy klinowe.