Organy w Bazylice św. Pawła za Murami pochodzą z Bazyliki Najświętszego Zbawiciela, św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty na Lateranie. Brak informacji o wcześniejszym instrumencie, prawdopodobnie były to małe organy służące do akompaniamentu. Zostały one zniszczone wraz z większą częścią bazyliki podczas pożaru 15 lipca 1823 r. W 1843 r. kapituła laterańska podjęła decyzję o budowie dwóch instrumentów zlokalizowanych po obu stronach transeptu. Do 1845 r. wykonano szafy, których projektantami byli Luigi Poletti oraz Virginio Vespignani. Instrument zlokalizowany po prawej stronie transeptu miał I manuał oraz pedał, a zbudowany został przez Filippo Prioriego wraz z pomocą jego syna Girolamo. W późniejszym czasie te organy zostały przekazane do kościoła Santa Maria Assunta In Cielo w miejscowości Maenza, gdzie zamontowano je w 1887 r. Drugi instrument po przeciwnej stronie zbudowany został przez firmę braci Serassi jako opus 649, a zamontowano go w latach 1857-1858. Zyskał on pozytywne opinie, m.in. ówczesnego Sekretarza Stanu Kardynała Giacomo Antonell'ego. Organy Serassich zostały zamontowane przez Enrico Prioriego, który dostosował prospekt do istniejących już organów po drugiej stronie transeptu.
W roku 1885 instrument został przeniesiony z Lateranu do Bazyliki św. Pawła i umieszczony w lewej części transeptu. W 1895 r. remont instrumentu przeprowadził Domenico Farinati z Werony, który poszerzył dyspozycję, zmienił trakturę na pneumatyczną oraz wykonał nowy kontuar. 24 października 1896 r. organy zagrały na ślubie przyszłego króla Wiktora Emanuela III z Heleną Petrowić-Niegosz, który odbyl się Bazylice Santa Maria degli Angeli e dei Martiri w Rzymie. Instrument do tego kościoła został przeniesiony przy pomocy 12 wołów, a po ślubie powrócił do Bazyliki św. Pawła. Cała operacja była prowadzona pod nadzorem organmistrza Pacifico Inzoli'ego. Kolejny remont został przeprowadzony w 1910 r., a jego wykonawcami remontu byli Carlo Vegezzi-Bossi oraz Guido Buccolini. W roku 1975 konserwacje przeprowadził siostrzeniec tego ostatniego, Leonard Buccolini. W latach 1993-1995 organy przeszły renowację wykonaną przez Stefano Buccoliniego, podczas której zmieniono trakturę na elektropneumatyczną, wykonano nowy kontuar oraz poszerzono skale manuałów i pedału. W 2013 r. miała miejsce renowacja oraz czyszczenie intrumentu wykonane przez firmę Claudio Anselmi Tamburini. 24 czerwca 2013 r. odbył się koncert inauguracyjny po zakończeniu remontu. W 2016 r. miały miejsce kilkukrotne spadki napięcia, które były spowodowane zużyciem transformatora i innych elementów. Usterki zostały szybko naprawione, zamontowano nowy transformator, prostownik oraz zmodernizowano system zasilania. Prace wykonała firma AeCtech Technology & More.
Prospekt architektoniczny, trójpolowy, jednosekcyjny, neoklasycystyczny, bogato zdobiony. Na zwieńczeniu prospektu zamontowano kartusz z herbem Piusa IX. Stół gry wolnostojący, zlokalizowany w apsydzie.
Skala manuałów: C-c4; skala pedału: C-g1.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
Grand’Organo | Espressivo | |
1. Principale 16′ | 1. Principale 16′ | 1. Contrabbasso 16′ |
2. Principale I 8' | 2. Principale 8' | 2. Subbasso 16′ |
3. Principale II 8' | 3. Flauto 8′ | 3. Salicionale 16′ |
4. Eufonio 8′ | 4. Viola 8′ | 4. Ottava 8′ |
5. Flauto 8′ | 5. Ottava 4′ | 5. Bordone 8′ |
6. Dulciana 8′ | 6. Flauto 4′ | 6. Flauto 4′ |
7. Ottava I 4′ | 7. Nazardo 2 2/3′ | 7. Ripieno 7 file |
8. Ottava II 4′ | 8. Flautino 2′ | 8. Tromba 8′ |
9. Flauto 4′ | 9. Ripieno 3 file | 9. Tromba 4' |
10. Duodecima 2 2/3' | 10. Voce Celeste 8′ | |
11. Flauto in Duodecima 2 2/3' | 11. Oboe 8′ | |
12. Decima Quinta 2' | ||
13. Ripieno Grave 5 file | ||
14. Ripieno Acuto 4 file | ||
15. Voce Umana 8′ | ||
16. Tromba 8′ |
Oględziny własne
http://musicasanpaolo.org/storia-dellorgano-della-basilica
https://digilander.libero.it/organoacanne/persoqualcosa/page3.html
Ostatnia modyfikacja: 2024-04-18 17:42:09