Instrument pierwotnie znajdował się w kaplicy misjonarzy na Olczy w Zakopanem. Został wybudowany w 1950 r. przez firmę Wacława Biernackiego z Krakowa. Dyspozycję zaprojektował ks. prof. Hieronim Feicht CM. Pobłogosławienie organów miało miejsce 6 stycznia 1951 roku. W tym samym roku dodano jeden głos.
Ponieważ po wybudowaniu nowego kościoła misjonarze zamówili większy instrument w warszawskiej firmie Włodzimierza Truszczyńskiego, dotychczasowe organy zostały podarowane krakowskim szarytkom przez ks. Jana Kowalika CM. W 1988 r. montaż instrumentu przeprowadzili Lech Skoczylas i Albert Kunz z Krakowa przy współpracy Zbigniewa Indyka. Nietypowa lokalizacja szafy organowej (na podwyższeniu, w lewym ramieniu transeptu, z prospektem zwróconym w kierunku prezbiterium) jest rezultatem poszukiwań miejsca o najkorzystniejszej akustyce.
Instrument dziewięciogłosowy, o trakturze pneumatycznej i wiatrownicach stożkowych, z wolnostojącym stołem gry o dwóch manuałach (C-a3) i pedale (C-f1).
Prospekt jednosekcyjny, eklektyczny, o cechach neoromańskich.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Prync. fl. 8' | 1. Soloflet 8' | 1. Subbas 16' |
2. Flet 8' | 2. Gedekt 8' | 2. Cello 8' |
3. Oktawa 4' | 3. Bachflet 4' | |
4. Kwinta 2 2/3' |
Ostatnia modyfikacja: 2017-02-07 19:11:31