Kościół augustianów od początku swego istnienia miał na wyposażeniu organy umieszczone na niewielkim chórze muzycznym przy północnej ścianie prezbiterium, natomiast pierwsza wzmianka pisana o nich, zawarta w dokumencie Zbigniewa z Brzezia, pochodzi z 1422 roku, kiedy todnotowano istnienie instrumentu dostępnego przez klatkę schodową usytuowaną pomiędzy murem prezbiterium a południowym ramieniem krużganków. Od 1522 roku trwała budowa nowych organów ulokowanych pomiędzy arkadami w nawie głównej. Twórcą tegoż instrumentu był Jakub de Santo Francisco z Włoch. Prace organmistrzowskie zakończyły się dopiero w 1538 roku. Niestety, po osiemnastu latach funkcjonowania obiekt ten spłonął podczas pożaru kościoła w 1556 r.
Po wspomnianym pożarze odbudowano w świątyni dwa instrumenty, a mianowicie organy „wielkie” (w nawie głównej) oraz pozytyw „w małym chórze” (w prezbiterium). Instrument w nawie głównej był wielokrotnie remontowany, zaś w 1745 roku wyposażono go w miechy pochodzące z organów krakowskiego kościoła Mariackiego. W 1802 r. kościół zamieniono na magazyn, więc organy popadły w ruinę i ich dalszy los nie jest znany.
Prawie 100 lat później, w sukcesywnie remontowanym kościele, w latach 1893–1896 zostały wykonane nowe, obecne organy, zbudowane przez jednego z najbardziej cenionych polskich organmistrzów ówczesnych czasów, Jana Śliwińskiego, znanego z sumienności, używania do budowy organów bardzo dobrych materiałów, świetnej intonacji oraz z wprowadzania nowinek technicznych, które zaobserwował we Francji, w firmie Cavaillé-Colla. W pełni romantyczny, 28-głosowy instrument w kościele św. Katarzyny, o trakturze mechanicznej, ulokowano w neogotyckiej szafie zaprojektowanej przez Karola Knausa, związanego z Krakowem architekta i konserwatora zabytków. Było to pierwsze i właściwie jedyne dzieło Śliwińskiego na ziemiach polskich, w którym zastosowano specjalnie sprowadzony z firmy G. Masure z Paryża głos językowy.
W latach 1947-1950, przy okazji remontu wykonanego przez firmę Biernacki, zainstalowano dmuchawę elektryczną. Wtedy też z inicjatywy organisty, prof. Bronisława Rutkowskiego, dokonano pewnych korekt w dyspozycji instrumentu, sugerując się założeniami ruchu Orgelbewegung. Były to głosy w I manuale: Kwinta 2 2/3’ i Flautino 1’ (w miejsce Fletu harmonicznego 8’ i Fletu minor 4’), oraz w II manuale: Nasard 2 2/3’ i Tercflet 1 3/5’ (w miejsce Aeoliny 8’ i Traversfletu 4’). Zainstalowano także sterowaną elektrycznie wiatrownicę z głosem językowym na zasadzie transmisji, który w pedale włączany był jako Puzon 16’ i Trąba 8’, a manuale Trąba 8’ i Clairon 4’. Jakiś czas później, w wyniku nieodpowiedniego zabezpieczenia wnętrza organów podczas prac konserwatorskich w kościele, organy wyłączono z użytkowania, a podczas liturgii służył instrument ulokowany w prezbiterium.
Dopiero na początku lat 80. XX w. instrument wyczyszczono i nastrojono. Prace te wykonał Jerzy Kukla, który pełnił także w tamtym czasie posługę organisty. W takiej postaci instrument przetrwał do początku lat 90. XX w. W latach 1991–1992 organy przeszły gruntowy remont wykonany przez Pracownię Konserwacji Zabytkowych Organów w Krakowie. Remont ten nadzorował prof. Jan Jargoń jako członek Archidiecezjalnej Komisji ds. Muzyki Kościelnej. Zdecydował on wtedy o częściowym przywróceniu pierwotnej dyspozycji Śliwińskiego, ale tylko poprzez usunięcie elektrycznej „dostawki” językowej. Głosy alikwotowe i głos 1’ pozostały więc w dyspozycji instrumentu.
Szafa organowa została zaprojektowana przez Karola Knausa. Prospekt neogotycki, jednosekcyjny, pięcioosiowy. Piszczałki w wieżach skrajnych dekorowane wstęgami z napisami "LAUDAMUS" (na lewej wieży) i "DOMINUS" (na prawej wieży).
Skala manuałów: C-f3; skala pedału: C-c1.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Princypał 8’ | 1. Geigen princypał 8’ | 1. Princypal bas 16’ |
2. Flet major 8’ | 2. Gemshorn 8’ | 2. Subbas 16’ |
3. Waldhorn 8' | 3. Gamba 8’ | 3. Doppelflet 8’ |
4. Viola major 8’ | 4. Buordon 16’ | 4. Violonbass 16' |
5. Octawa 4’ | 5. Vox Humana 8’ | 5. Contra Cello 16' |
6. Salicyonał 8’ | 6. Tercflet 1 3/5’ | 6. Octavbass 8' |
7. Quint amor 8’ | 7. Flet harmonic 4’ | |
8. Piccolo 2' | 8. Nasard 2 2/3’ | |
9. Dolcan 4' | ||
10. Hohlfot 8' | ||
11. Mixtura 5[x] | ||
12. Flauton 4’ | ||
13. Flautino 1’ | ||
14. Kwinta 2 2/3 |
Ostatnia modyfikacja: 2021-11-05 09:22:42