Kościół Trójcy Przenajświętszej Bielsko-Biała (śląskie)

Kościół św. Trójcy został zbudowany w latach 1605-1608 w późnogotyckim stylu jako kościół protestancki. Pełnił rolę kościoła cmentarnego na założonym pół wieku wcześniej cmentarzu. Przejęty został ostatecznie w 1660 roku przez katolików i był sukcesywnie rozbudowywany. Do 1958 roku, kiedy erygowano samodzielną parafię, był filią kościoła św. Mikołaja (obecnie katedry).

Najstarsze wzmianki o istnieniu instrumentu muzycznego pochodzą z II poł. XVIII wieku, w których mowa jest o przenośnych organach używanych w liturgii, umieszczonych na drewnianym chórze. Domniemywać możemy zatem, że był to małych rozmiarów pozytyw. Kolejną wzmianką, którą odnaleźć można w kronikach parafialnych, jest adnotacja: W 1883 r. kościół uzyskał organy, oraz zdobienie tychże (…). Zapis ten zbiega się z innym, także z 1883 r.: (…) odnowiono także organy kościoła, czego podjął się budowniczy organów M. Przybylski z Bielska za 195 florenów. Być może nowe organy odznaczały się dużą wadliwością, skoro jeszcze w tym samym roku zdecydowano się na remont. Oprócz tych szczątkowych informacji nie wiemy nic więcej o szczegółach tego instrumentu.

O obecnych organach zbudowanych przez braci Rieger kroniki nie wspominają w ogóle, z katalogu firmy jednak można dowiedzieć się, że inwestycja ta zrealizowana była w 1896 roku. Jest to opus 538, o mechanicznej trakturze gry i rejestrów oraz wiatrownicach stożkowych. Udokumentowany został remont instrumentu, który odbył się w 1972 roku, a wykonała go firma Ryszarda Franke z Rybnika. Instrument pierwotnie miał 6 głosów. W 2013 r. podczas generalnego remontu wykonanego przez firmę G. Bałchana z Bielska-Białej został rozbudowany o 2 głosy – Pikolo 2’ oraz Miksturę 2-3 x. W 2019 r. podczas czyszczenia wnętrza organów i strojenia została zamontowana nowa dmuchawa produkcji J. Siedlara. Instrument znajduje się obecnie w bardzo dobrym stanie, jest na bieżąco strojony i naprawiany.