Kościół św. Marcina Poznań (wielkopolskie)
Prospekt
Opis Instrumentu
W kościele św. Marcina znajdowało się kilka instrumentów. W 1922 roku firma Wacława Biernackiego z Wilna zbudowała nowe organy. Miały one 15 głosów, dwa manuały i pedał, trakturę pneumatyczną oraz wiatrownice stożkowe. Wykorzystano tam części zarówno metalowe, jak i drewniane z poprzednich organów, których budowniczego nie znamy. Organy Biernackiego zostały zniszczone podczas działań wojennych.
Obecny instrument został zbudowany w roku 1965 przez firmę Włodzimierza Truszczyńskiego z Warszawy. Ma on wiatrownice stożkowe i trzy miechy pływakowe: pierwszy dla sekcji manuału III, drugi dla sekcji manuału II oraz trzeci dla sekcji manuału I oraz pedału. Miechy napędzane są przez dmuchawę elektryczna firmy Cepka, umieszczoną na chórze muzycznym z boku instrumentu. System powietrzny nosi ślady przebudowy, miech sekcji manuału II został wymieniony na nowy, najprawdopodobniej przez firmę Cepka.
Instrument rozmieszczony jest na dość małej powierzchni w stosunku do swoich rozmiarów, przez co dostęp do poszczególnych sekcji w celu strojenia lub napraw jest bardzo utrudniony.
Stół gry wolnostojący umieszczony bokiem do prezbiterium.
Skala manuałów: C-a3; skala pedału: C-f1.
Informacje o budowie
Właściwości
| Manuał I | Manuał II | Manuał III | Pedał |
|---|---|---|---|
| 1. Pryncypał 8' | 1. Flet kryty 8' | 1. Flet szeroki 8' | 1. Pryncypałbas 16' |
| 2. Koncert flet 8' | 2. Kwintadena 8' | 2. Salicet 8' | 2. Subbas 16' |
| 3. Oktawa 4' | 3. Blok flet 4' | 3. Pryncypał 4' | 3. Oktawbas 8' |
| 4. Rurflet 4' | 4. Pryncypał 2' | 4. Bachflet 4' | 4. Fletbas 8' |
| 5. Kwinta 2 2/3' | 5. Kwinta 1 1/3' | 5. Róg nocny 2' | 5. Chorałbas 4' |
| 6. Flet leśny 2' | 6. Oktawina 1' | 6. Picolo 1' | 6. Flet polny 2' |
| 7. Mixtura 4-5 ch. | 7. Sesqialtera [sic!] 2ch. | 7. Tercja mała 4/5' | 7. Mixturbas 3ch. |
| 8. Trompet 8' | 8. Mixtura 4ch. | 8. Acuta 3ch. | 8. Puzon 16' |
| 9. Krummhorn 8' | 9. Obój 8' |
Tremolo manuału II
Tremolo manuału III
Szafa ekspresyjna III manuału (sterowana mechanicznie)
4 wolne kombinacje, Crescendo, Piano, Forte, Pleno, Tutti Generalne, Automat pedału, Wyłącznik głosów językowych
Zdjęcia
Historia instrumentarium tego kościoła zaczyna się już dużo wcześniej. Faktycznie w kościele "znajdowało się kilka instrumentów" a ich historia jest niezwykle ciekawa W 1567 r. kościół wyposażono w nowe organy wykonane przez Joachima Slepkowa, który jednakże tej budowy nie ukończył a cała sprawa skończyła się w sądzie grodzkim. Prawdopodobnie ten instrument spłonął w 1657 r. Nowy powstał dość szybko, gdyż dokumenty dotyczące lat 1695/96 wskazują na porządnie wykonane organy. Dokumenty z początku XVIII w. informują o organach dość sporych rozmiarów ale chór na którym się znajdowały budził zastrzeżenia. W 1776 r. instrument został uszkodzony przez zawalenie się sklepienia. W 1791 r. naprawy "powypadkowej" dokonał Ignacy Eibich. Organy miały wtedy 16 głosów. W późniejszych latach kościół popadał w coraz większą ruinę. W 1834 r. organy rozebrano i przeniesiono do kaplicy loretańskiej znajdującej się w kościele pobernardyńskim. Na początku lat 60. XIX w. wróciły na swoje miejsce. Naprawy planowano powierzyć Konstantemu Kamińskiemu jednak do prac nie przystąpiono, decydując się na wybudowanie nowych organów w nowym prospekcie z wykorzystaniem elementów starszego instrumentu. Budowę ukończono w 1869 r. Instrument ten dotrwał aż do lat 20. XX w. W 1922 r. postanowiono wybudować nowy instrument a jego budowniczym miał być Wacław Biernacki. Umowę podpisano 24 V 1922 r. Prospekt zaprojektował Stefan Cybichowski. W kościele znajdował się także pozytyw szkatulny, który nie zachował się do naszych czasów. to tak w skrócie ;)