Organy zbudował Mateusz Mielczarski w 1861 r. Pierwotnie instrument znajdował się w chórze zakonnym obecnego kościoła seminaryjnego, wówczas należącego do karmelitów bosych. W nieznanym czasie przeniesiono go do kaplicy Grobu Bożego, gdzie przetrwał do 1978 r. Następnie stał w seminarium, w sali św. Ambrożego, jednak był wtedy zdekompletowany: brakowało niemal wszystkich piszczałek metalowych. Traktura była mechaniczna, wiatrownica klapowo-zasuwowa.
W 2019 r. Rafał Hac z Lipiec Reymontowskich przeniósł organy do prezbiterium kościoła, dokompletował brakujące piszczałki oraz dobudował dwugłosową sekcję pedału sterowaną trakturą elektropneumatyczną. Prace nie zostały jednak w pełni ukończone.
Prospekt neoklasycystyczny. Jeden miech fałdowy. Dźwignia do kalikowania ręcznego. Stół gry wbudowany z lewej strony szafy.
Skala manuału: C–f3; skala pedału: C–d1.
Manuał | Pedał |
---|---|
1. Principał 8 stóp | 1. [Subbas 16’] |
2. Portun. Fl. 8 stóp | 2. [Cello 8’] |
3. Dubelt Fl. 8 stóp | |
4. Hol flet 8 stóp | |
5. Oktawa 4 stóp | |
6. Flautino 2' | |
7. Mixtura 3 chóry |
Ostatnia modyfikacja: 2021-07-13 22:33:59