Najstarsza, główna sekcja obecnego prospektu pochodzi z instrumentu, który zbudował Matthias Neugebauer w 1640 r. Pozytyw dobudowano podczas przebudowy, jaką przeprowadził w latach 1780-1798 miejscowy organmistrz Josephus Borroveczky. W latach 1925-1926 nowy instrument w starej szafie zbudowała firma Jana Tučka z Kutnej Hory. Po II wojnie światowej przebudowała go firma Organa z tego samego miasta, kontynuująca działalność zakładu Tučka. Sekcja manuału III była umieszczona w osobnej, nowej szafie z lewej strony sekcji głównej. Dyspozycja tego instrumentu przed rozbiórką była następująca:
Manuał I (C–a3) | Manuał II (C–a3) | Manuał III (C–a3) | Pedał (C–f1) |
Bourdon 16’ | Kopula maj. 8’ | Diapason 8’ | Kontrabas 16’ |
Principál 8’ | Principál 4’ | Kryt trub 8’ | Subbas 16’ |
Flauta temná 8’ | Kopula min. 4’ | Viol di Gamb. 8’ | Violon 16’ |
Roh kamz. 8’ | Oktáva 2’ | Vox coel. 8’ | Bourdon 16’ |
Salicional 8’ | Kvinta 1 1/3’ | Princip. ital. 4’ | Principál 8’ |
Oktáva 4’ | Cymbál 3x | Flaut trub. 4’ | Bourdon 8’ |
Flauta krytá 4’ | Nasard 2 2/3’ | Kvintbas 5 1/3’ | |
Kvinta flaut 2 2/3’ | Roh noč. 2’ | Chorálbas 4’ | |
Superoktáva 2’ | Sedecima 1’ | Kvinta šusl. 3x 2 2/3’ | |
Cornet 3-5x 8’ | Tercián 2x 1 3/5’ | Bombarda 16’ | |
Mixtura 5x 2’ | Acuta 6x 1 1/3’ | Trubka 8’ | |
Trubka 8’ | Fagot 16’ | ||
Klarinet 8’ | |||
Clairon 4’ |
Połączenia: III:I 8’, II:I 8’, III:I 4’, III:II 8’, III:II 4’, III:III 4’, I:P 8’, II:P 8’, III:P 8’, III:P 4’
Urządzenia dodatkowe: Zvony Pedál, Vyp. jazyků, crescendo, Žaluzie IIIm, Vyp. norm. spoj., Vyp. okt. spoj., Zvony III. man., 3 wolne kombinacje, Tremola II.m., Tremola III.m.
Stałe kombinacje: Pleno, Tutti
Z powodu licznych problemów technicznych organy te zostały rozebrane po 2016 r. Były plany ich sprowadzenia na Białoruś, ale zakończyły się niepowodzeniem. Ostatecznie sprzedano je na części.
Budowę obecnych organów ukończył Gabriel Bies w 2020 r. Ich dyspozycja, opracowana we współpracy z Václavem Uhlířem, nawiązuje do późnobarokowych organów południowoniemieckich. Równocześnie odrestaurowano zabytkową szafę organową, co wykonali Martin Kukura i Jan Mach. Instrument wyposażono w podwójną trakturę rejestrów: mechaniczną i elektryczną.
Wiatrownice klapowo-zasuwowe. Stół gry wbudowany centralnie w cokół głównej szafy organowej.
Skala manuałów: C–g3; skala pedału: C–f1.
Manuał I | Manuał II | Manuał III | Pedał |
---|---|---|---|
1. Praestant 8’ | 1. Bordun 16’ | 1. Salicional 8’ | 1. Contrabas 16’ |
2. Quintatön 8’ | 2. Principal 8’ | 2. Hohlflaut 8’ | 2. Subbas 16’ |
3. Coppelflaut 8’ | 3. Flauten 8’ | 3. Rohrflaut 8’ | 3. Quintbas 12’ |
4. Principal 4’ | 4. Viola di Gamba 8’ | 4. Viola 4’ | 4. Octavbas 8’ |
5. Rohrflaut 4’ | 5. Unda Maris 8’ | 5. Flaut dolce 4’ | 5. Superbas 4’ |
6. Octav 2’ | 6. Octav 4’ | 6. Nasat 3’ | 6. Posaune 16’ |
7. Quint 1 1/2’ | 7. Quint 3’ | 7. Spitzflaut 2’ | |
8. Cymbel 1’ | 8. Superoctav 2’ | 8. Terz 1 3/5 | |
9. Dulcian 8’ | 9. Cornet 3’ | 9. Mixtur 1 1/2’ | |
10. Schalmey 8’ | 10. Mixtur 2’ | 10. Hautbois 8’ | |
11. Trompete 8’ | 11. Vox humana 8’ |
Ostatnia modyfikacja: 2025-01-16 20:35:07