Ewangelicko-augsburski kościół Zbawiciela Tarnowskie Góry (śląskie)

Z bogatej historii parafii, jednej z pierwszych ewangelickich na Górnym Śląsku, wiemy, że w kolejnym małym kościele wzniesionym w 1748 po pożarze domu modlitwy z 1746 roku, przy rynku, zbudowane zostały organy mechaniczne przez Wilhelma Gottfrieda Schefflera. Miały one ośmiogłosowy manuał oraz dwugłosowy pedał. W 1780 r. kościół rozbudowano po uszkodzeniach spowodowanych pożarem. Nie ma informacji o innym instrumencie do lat 80. XIX. wieku.

11 llipca 1884 roku oddano do użytku nowe, 16-głosowe organy firmy Schlag & Söhne za barokowym prospektem Schefflera. W późniejszym czasie kościół gruntownie przebudowano i powiększono, zmieniając styl barokowo-klasycystyczny na neoromański. Zmiany obejmowały również organy. W 1904 roku ukończona została przebudowa instrumentu. Zmieniono m.in. szafę i prospekt oraz sterowanie instrumentu. Nowe, pneumatycznie sterowane rejestry i tabliczkę firmy umieszczono nad manuałami. O wcześniejszym układzie rejestrów świadczą widoczne z wnętrza zaślepione okrągłe otwory po wyciągach. Dodano także stałe kombinacje (obecnie nieczynne) oraz dla umieszczonej nad manuałem głównym, u szczytu instrumentu sekcji manuału II Jalousieschweller – szafę ekspresyjną, obsługiwaną dźwignią w kształcie łyżki (również nieczynna).

Instrument umieszczony na wyższej emporze, na osi ołtarza i ambony. Prospekt nawiązuje do stylistyki architektury kościoła i wyposażenia. Szafka gry zamykana drzwiczkami. Wiatrownice stożkowe. Grający siedzi tyłem do ołtarza. Tabliczka budowniczego umieszczona nad manubriami.

Skala manuałów: C-f³; skala pedału: C-d¹.