Świątynia pod wezwaniem św. Mikołaja wybudowana została w latach 1867–1871 w stylu neogotyckim. Fundatorem był hrabia Guido Henckel von Donnersmarck.
Instrument zbudował jeden z czołowych przedstawicieli śląskich organmistrzów XIX wieku, Carl Volkmann z Gliwic. Nie posiadamy dziś żadnych dokumentów mogących potwierdzić dokładną datę wybudowania organów; najprawdopodobniej powstały one jako zwieńczenie budowy kościoła w 1871 roku. Volkmann prowadził wówczas bardzo ożywioną działalność, co widać po liczbie jego dzieł w II połowie XIX wieku. W parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w centrum Tarnowskich Gór istniały również organy Carla Volkmanna z 1875 roku, zastąpione w 1929 roku dużym, pneumatycznym instrumentem firmy Dominika Biernackiego z Włocławka.
Organy parafii św. Mikołaja w Reptach Śląskich liczą 16 głosów o romantycznej stylistyce brzmienia. Traktura gry i rejestrów jest mechaniczna, wiatrownice klapowo-zasuwowe. Większość elementów zachowała swój pierwotny kształt.
Nie posiadamy dokumentów o remontach, z wyjątkiem ostatniego, który w 1997 r. przeprowadziła firma Damiana Kaczmarczyka z Zabrza. M.in. wymieniono wtedy sporą część piszczałek drewnianych, wstawiono nowe piszczałki głosu Mixtur 4 fach oraz dokonano wymiany klawiatur obu manuałów z odwróceniem kolorystyki.
Po wewnętrznej stronie bocznej płyciny szafy organowej widnieje wpis Adolfa Volkmanna, syna budowniczego, wraz z kilkoma datami, co wskazywałoby na jakieś prace prowadzone po kilkunastu latach od powstania organów.
Stół gry jest wbudowany centralnie w cokół szafy organowej. Klawiatury manuałów początkowo wykonane były z drewna i obłożone kością (klawisze diatoniczne) oraz hebanem (chromatyczne). Po obu stronach pulpitu nutowego znajduje się po 9 cięgieł rejestrowych. Manubria z lewej strony stołu gry obsługują manuał II oraz pedał, prawa strona przypisana została dla manuału I i połączeń.
Piszczałki obu sekcji manuałowych stoją na wspólnej wiatrownicy podzielonej na strony C i Cis; znajdują się na wysokości piszczałek prospektowych. Wiatrownica pedału znajduje się poniżej, w tyle szafy organowej. Dostęp do obu wiatrownic zapewniają otwierane boczne skrzydła szafy i chodniki wewnątrz instrumentu.
Powietrze dostarcza dmuchawa firmy Laukhuff zainstalowana prawdopodobnie w okresie międzywojennym. Silnik wtłacza powietrze do dużego miecha magazynowego z możliwością kalikowania. Na ściance miecha zachowała się oryginalna karta z informacjami o dmuchawie w języku niemieckim. Oba urządzenia systemu powietrznego ulokowane są za instrumentem w pomieszczeniu należącym do wieży kościoła.
Szafa organowa dostosowana jest stylem i kształtem do pozostałych elementów wyposażenia świątyni. Jej kolorystyka jest nieoryginalna wskutek przemalowania wnętrza świątyni w latach powojennych.
Skala manuałów: C–d3; skala pedału: C–d1.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Principal 8' | 1. Geigen Principal 8' | 1. Violonbass 16' |
2. Salicet 8' | 2. Viola di Gamba 8' | 2. Subbass 16' |
3. Doppel-Rohrflaut 8' | 3. Portunalflaut 8' | 3. Octavbass 8' |
4. Principal 4' | 4. Flaut Major 8' | 4. Flautenbass 8' |
5. Octave 2' | 5. Gemshorn 4' | |
6. Doppel-Rohrflaut 4' | ||
7. Mixtur 4 fach |
Ostatnia modyfikacja: 2023-09-12 12:46:06