Dyrekcja Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie już w 1989 r. była zainteresowana wykonaniem przenośnego instrumentu, liczącego do czterech głosów, służącego do realizacji basu cyfrowanego w zespole wokalno-instrumentalnym muzyki barokowej. 29 czerwca 1992 r. przesłała prośbę o kosztorys na instrument większy, bo pięciogłosowy. Edmund Kamiński takowy niedatowany kosztorys sporządził. W dyspozycji pozytywu obok później zrealizowanych głosów miałaby się znaleźć także Oktawa 1’, jednak późniejsze pismo dyrekcji Zamku, w którym proszono o rozważenie możliwości zmniejszenia dyspozycji pozytywu i tym samym zmniejszenia jego ceny, wpłynęło na rezygnację z wykonania tego głosu. 26 października 1992 r. podpisano umowę na budowę pozytywu w terminie do końca maja następnego roku, a 10 listopada zakupiono w firmie Laukhuff dmuchawę typu Ventola z przeznaczeniem do budowanego instrumentu. Wywiązanie się z terminu uniemożliwiła jednak choroba i śmierć Edmunda Kamińskiego. Wprawdzie w lipcu 1993 r. instrument został wykończony i przekazany zamawiającemu, jednak tenże pismem z 29 września zgłosił synowi budowniczego Michałowi szereg uwag, m.in. przekroczenie uzgodnionej wagi pozytywu (75 kg). Usunięcia tych wad podjęła się firma Janusza i Zygmunta Kamińskich. Dopiero 12 czerwca 1995 r. odbioru instrumentu dokonali doc. Józef Serafin i Rudolf Rożek. W 2017 r. pozytyw został przekazany w depozyt Uniwersytetowi Szczecińskiemu.
Skala manuału: C–c3.
Manuał |
---|
1. Gedekt 8’ |
2. Rurflet 4’ |
3. Pryncypał 2’ |
4. Kwinta 1⅓’ |
P. Pasternak, Fabryka głosów. Stuletnie dzieje warszawskiej firmy organmistrzowskiej Kamińskich, Tarnów 2024 (tam też szczegółowa bibliografia)
Ostatnia modyfikacja: 2024-09-20 20:33:55