Szkoła nawiązała kontakt z firmą Kamińskich 22 kwietnia 1967 r. za pośrednictwem Feliksa Rączkowskiego. W odpowiedzi Zygmunt Kamiński 8 maja zapowiedział swój przyjazd w pierwszych dniach czerwca w celu omówienia budowy organów. 23 września Wydział Kultury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu na podstawie rozstrzygniętego przetargu zlecił firmie prace. Tydzień później Zygmunt Kamiński przesłał ofertę na wykonanie stołu gry, co miało stanowić pierwszy etap prac. 25 października dyrekcja zaproponowała dodanie do pedału głosu Czelo 8’, a do manuału I głosów: Pryncypał 16’ oraz Viola 8’, jednak później zrezygnowano z tego i poprzestano na dodaniu do manuału I głosu Quintadena 8’. 9 stycznia 1968 r. firma złożyła ofertę na drugi etap prac. Wynika z niej, że organy miały zostać zbudowane z wykorzystaniem piszczałek i wiatrownic z poprzedniego, 11-głosowego instrumentu. Chociaż rachunek za stół gry został wystawiony 11 grudnia 1967 r., dopiero 11 lipca 1968 r. Jerzy Mehl przewiózł go z warsztatu do szkoły. 20 września 1968 r. dyrekcja szkoły zleciła firmie przebudowę starych wiatrownic, a 11 listopada tego samego roku firma wystawiła rachunek za wykonanie nowych wiatrownic. W ramach kolejnych etapów budowy wykonano: do 4 czerwca 1969 r. przeróbkę starych wiatrownic, do 29 września 1969 r. 183 piszczałki prospektowe, cztery miechy i cztery głosy drewniane, do 28 listopada 1969 r. szafę ekspresyjną i 698 piszczałek, do 25 maja 1970 r. 1625 piszczałek, w tym 12 drewnianych do głosu Pryncypał 16’. Montaż całości ukończono przed 3 września 1970 r., jednak głosy językowe wstawiono dopiero w 1972 r. Wtedy też wykonano rezonatory Puzonu 16’. Odbiór organów odbył się przed 21 kwietnia 1975 r.
Organy bardzo ucierpiały w czasie wielkiej powodzi w 1997 r. ze względu na lokalizację budynku szkoły blisko Odry. Największych zniszczeń doznał stół gry, ponieważ położony był najniżej. Dopiero w latach 2004–2005 Remigiusz Cynar z Wrocławia dokonał niezbędnego remontu, w ramach którego wykonano odbudowę stołu gry. Przy tej okazji w miejsce pierwotnych czterech wolnych kombinacji zamontowano elektroniczny system typu Setzer oraz zamieniono miejscami sekcje manuałów I i II. Obecnie organami opiekuje się Piotr Cynar z Wrocławia, syn Remigiusza.
Wiatrownice stożkowe. Stół gry ruchomy, na scenie.
Skala manuałów: C–a3; skala pedału: C–f1.
Manuał I | Manuał II | Manuał III | Pedał |
---|---|---|---|
1. Pommer 16’ | 1. Kwintadena 8’ | 1. Flet otw. 8’ | 1. Pryncypał 16’ |
2. Pryncypał 8’ | 2. Gedackt 8’ | 2. Salicet 8’ | 2. Subbas 16’ |
3. Gemshorn 8’ | 3. Flet 4’ | 3. Pryncypał 4’ | 3. Oktawbas 8’ |
4. Oktawa 4’ | 4. Sesquialt. 2 2/3’+1 3/5’ | 4. Rurflet 4’ | 4. Szpicflet 8’ |
5. Kwinta 2 2/3’ | 5. Pryncypał 2’ | 5. Nasard 2 2/3’ | 5. Rurflet 4’ |
6. Waldflet 2’ | 6. Kwintam. 1 1/3’ | 6. Nachthorn 2’ | 6. Chorałbas 2’ |
7. Mixtura 4–5× | 7. Scharff 4× | 7. Tercja 1 3/5’ | 7. Zink 4× |
8. Kwartan 1 1/3’+1’ | 8. Krummhorn 8’ | 8. Flet 1’ | 8. Puzon 16’ |
9. Trompet 8’ | 9. Mixtura 5× | 9. Trompet 8’ | |
10. Cymbel 3× | |||
11. Obój 8’ |
P. Pasternak, Fabryka głosów. Stuletnie dzieje warszawskiej firmy organmistrzowskiej Kamińskich, Tarnów 2024 (tam też szczegółowa bibliografia)
Ostatnia modyfikacja: 2024-09-17 15:53:01