Kościół św. Barbary Bytom (śląskie)

Umowa zawarta pomiędzy parafią reprezentowaną przez ówczesnego proboszcza ks. Wilhelma Porwolla a firmą Carl Berschdorf z Nysy została podpisana 17 lutego 1939 roku. Ten dzień stał się zarazem dniem rozpoczęcia prac. Całkowity koszt budowy wyniósł 36536 marek niemieckich. Projekt koncepcji brzmieniowej zakładał 80-głosowy instrument, rozdzielony na organy główne i organy chórowe umieszczone za ołtarzem. Kłopoty finansowe oraz wybuch II wojny światowej nie pozwoliły zrealizować pierwotnych założeń. Dyspozycja organów chórowych miała wyglądać następująco:

Na uroczystości poświęcenia 20 kwietnia 1941 r. zaproszony z Essen, a pochodzący z Bytomia prof. Ernst Kaller, autor dyspozycji, wykonał podczas koncertu inauguracyjnego utwory Jana Sebastiana Bacha, Antona Brucknera i Maxa Regera. W 2016 r. remont generalny rozpoczął Jan Wyleżoł z synem Damianem. Ponieważ w trakcie prac Jan Wyleżoł zmarł, remont ukończył w 2019 r. Damian Wyleżoł.

Organy usytuowane są na chórze muzycznym, nad głównym wejściem do świątyni na osi ołtarza. Stół gry znajduje się na środku chóru, przy balustradzie. Grający siedzi przodem do instrumentu, a tyłem do ołtarza. Instrument zlokalizowany jest pomiędzy wewnętrznymi ścianami empory chórowej, utworzonej z przedłużenia nawy kościoła. Organy nie posiadają szafy. Rolę cokołu dla prospektu spełnia płasko­wypukła (w rzucie poziomym) podstawa podparta na dwóch profilowanych kolumnach. W prospekcie umieszczone są piszczałki głosów Praestant 16’ i Praestant 8’ z manuału I oraz Choralbass 4’ z sekcji pedału. Przy balustradzie chóru, na poziomie empory, umieszczone są rezonatory głosów Contra-Posaune 32’, Posaune 16’ i Trompete 8’. Natomiast główną fasadę prospektu poprzedza parawanowy układ piszczałek miedzianych, należących do głosu Praestant 8’ z manuału II. Jest to swoiste nawiązanie do dawnych rozwiązań, polegające na stworzeniu wizualnej imitacji pozytywu.

Skala manuałów: C–a³; skala pedału: C–f¹.