Kościół Matki Bożej Pocieszenia (Straconka) Bielsko-Biała (śląskie)

Prospekt

Prospekt

Opis Instrumentu

Kościół w Straconce (wówczas osobnej wsi, w 1973 r. włączonej do Bielska-Białej) został konsekrowany w roku 1875. W 1889 r. przedłużono nawę kościoła i dobudowano wieżę. W 1901 r. powstały mechaniczne 9-głosowe organy firmy Rieger (opus 877). W latach 1977–1978 przebudował je nauczyciel i organmistrz-amator nazwiskiem Mokwa. Prawdopodobnie zmienił on trakturę na pneumatyczną. W 1981 r. instrument miał następującą dyspozycję:

Manuał (C–f3) Pedał (C–d1)
Prync. 8’ Subbas 16’
Flet 8’ Okt-bas 8’
Salicet 8’  
Gamba 8’  
Oktawa 4’  
Dolce 4’  
Mixt. 2 x  
   
M/P, Tremolo, Piano, Forte, Tutti

 

Instrument w obecnej formie powstał w latach 1985–1986 jako wotum parafian na stulecie konsekracji kościoła. Rozbudowy podjęła się firma Czesława Chrobaka z Wrocławia, dodając 17 nowych głosów. Prace te Chrobak wykonał w dużej części jako dar dla parafii, gdyż pochodzi właśnie ze Straconki. 29 czerwca 1986 roku bp Kazimierz Górny poświęcił nowe organy.

W roku 2005 rozpoczęto rozbudowę kościoła parafialnego. Organy zostały wtedy całkowicie zdemontowane, a w liturgii wykorzystywano instrument elektroniczny. W 2013 roku zainstalowano 12 głosów, zaś rok później pozostałe. Przy okazji dokonano remontu całych organów, na nowo oskórowano miechy i założono nową dmuchawę włoskiej firmy Valter Daminato. Powyższe prace wykonał Dariusz Chrobak.

Prospekt składa się z trzech segmentów: centralnego, który pochodzi ze starego instrumentu Riegera i mieści głos Pryncypał 8 oraz bocznych, dobudowanych przez Chrobaka i zawierających piszczałki głosów Pryncypał 4 i Trąbka 8'. Instrument ma dwa miechy pływakowe i wiatrownice stożkowe. Dłuższe piszczałki są gierowane. Stół gry ustawiony centalnie na osi chóru, grający siedzi przodem do ołtarza.

Instrument w pełni sprawny z wyjątkiem głosu Rankett 16, który jest wyłączony z użytku.

Skala manuału: C–a3; skala pedału: C–f1.


Budowniczy
Czesław Chrobak
Rok zakończenia budowy
1986
Stan instrumentu
Bardzo dobry
Liczba głosów
26
Liczba klawiatur
2+P
Traktura gry
elektro-pneumatyczna
Traktura rejestrów
elektro-pneumatyczna
Dyspozycja instrumentu
Manuał IManuał IIPedał
1. Pryncypał 8*1. Flet otwarty 81. Subbas 16*
2. Gedekt 8*2. Rurflet 82. Echobas 16
3. Gamba 8*3. Aeolina 83. Fletbas 8*
4. Salicet 8*4. Vox Coelestis 84. Chorałbas 4
5. Oktawa 4*5. Pryncypał 45. Fletbas 2'
6. Dolce 4*6. Flet leśny 46. Rankett 16'
7. Oktawa 27. Nasard 2 2/3
8. Kwinta 1 1/38. Piccolo 2
9. Róg nocny 19. Mixtura 2–3 ch
10. Mixtura 3–4 ch*
11. Trompet 8
Pomoce
Połączenia:
I–P
II–P
II–I
Super I
Super II–I
Subo II–I
Super II

Tremolo I
Tremolo II
Automat pedału
Dwie wolne kombinacje
Stałe kombinacje: Piano, Forte, Tutti
Crescendo (1-10)
Żaluzja manuału II
Wyłącznik głosów językowych
Przypisy
*) głos pochodzący z organów Riegera
Stół gry

Stół gry

Tabliczka budowniczego

Tabliczka budowniczego

Sekcja manuału II

Sekcja manuału II

Dmuchawa

Dmuchawa

Centralna część prospektu - Rieger

Centralna część prospektu - Rieger

Lewa część prospektu

Lewa część prospektu






Źródło

Oględziny własne 10.08.2022, rozmowa z organistą
Opis uzupełniony o informacje z karty ewidencyjnej zabytku (opr. Piotr Kaczorowski, 1981)

Autor
Adam Świerczek


Ostatnia modyfikacja: 2022-08-11 16:43:28

Instytut Teologiczny św. Jana Kantego – aula (Bielsko-Biała) - 11 głosów
Kościół św. Maksymiliana (Aleksandrowice) (Bielsko-Biała) - 51  (46 ) głosów
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa (Bielsko-Biała) - 28 głosów