Kościół św. Barbary i św. Maurycego (dawniej garnizonowy) Inowrocław (kujawsko-pomorskie)

Organy zostały wybudowane w 1917 roku przez renomowaną świdnicką firmę organmistrzowską Schlag & Söhne jako 13-głosowy pneumatyczny instrument z przeznaczeniem dla kolegium nauczycielskiego w Kcyni, oznaczony numerem opusowym 1043. Wówczas dyspozycja wyglądała następująco:

W bliżej nieznanym czasie (parafia podaje, że w 1932 roku, jednak nie jest to udokumentowane) instrument został prawdopodobnie zakupiony od zamkniętego kolegium i translokowany do kościoła. W tej formie przetrwał do lat 90. XX. w., kiedy doszło do niefortunnej przebudowy, w trakcie której usunięto połączenia manuałów i pedału (pozostały tylko Superoctavkoppel II z. II oraz Suboctavkoppel II z. I), stałe kombinacje, crescendo z zegarem oraz wałkiem, głos Mixtur z I manuału złożony został z przypadkowych piszczałek, a rejestry pozostałe po połączeniach zapełniono nowymi nazwami głosów, których jednak brak w instrumencie. Stół gry został wbudowany w cokół szafy organowej (uprzednio był on wolnostojący). W planach była dalsza rozbudowa organów, której jednak nie podjęto, a instrument pozostawiono w tym stanie po dziś dzień.

Wewnątrz szafy znajdują się zachowane urządzenia wymontowane z kontuaru (wałek crescendo, urządzenia pneumatyczne itp.), które zostały zabezpieczone przed działaniem drewnojadów oraz osób niepowołanych, a także wiele oryginalnych piszczałek głosu Mixtur 3 fach, które uległy pogięciu i zniszczeniu. W instrumencie panują liczne nieszczelności układu powietrznego oraz niesterowalności traktury będące efektem niefachowej przebudowy (rurki wypadające z rastrów, przewiercone kanały itp).

W związku z prowadzonymi od kilku lat pracami rewitalizacyjnymi kościoła planowany jest remont chóru wraz z wymianą podłogi. Przy tej okazji planowany jest również generalny remont organów wraz z przywróceniem im oryginalnego stanu z 1917 roku.