Kościół farny św. Mikołaja Inowrocław (kujawsko-pomorskie)

Poprzednie organy w II połowie XIX w. wybudował Wilhelm Sauer z Frankfurtu nad Odrą. Instrument ten miał 23 głosy, trakturę mechaniczną oraz wolnostojacy stół gry ustawiony przodem w kierunku ołtarza. Na instrumencie tym grał m.in. Piotr Surzyński, brat legendarnego organisty katedry warszawskiej, Mieczysława Surzyńskiego. W 1939 r. kościół zamieniono na magazyn soli, co wpłynęło niszcząco na znajdujące się wewnątrz sprzęty, zwłaszcza organy. Z dawnego instrumentu zachowała sie tylko jedna piszczałka z głosu Traversflöte.

Obecny instrument został wybudowany w 1934 roku dla kościoła ewangelickiego w Bierutowie k. Oleśnicy. Po zamknięciu świątyni jej wyposażenie wystawiono na sprzedaż, a instrument zakupiła inowrocławska parafia farna. Sprowadzone do Inowrocławia w 1948 r. i zmontowane przez inż. Mariana Śliwińskiego organy zabrzmiały po raz pierwszy 1 października 1950 roku, kiedy to poświęcił je prymas Stefan Wyszyński. Jest to utrzymany w konwencji Orgelbewegung instrument firmy Sauer/Walcker o numerze opusowym 1498, trakturze elektropneumatycznej z wiatrownicami kieszonkowymi (Taschenlade) i docelowo 44 głosami rozdysponowanymi pomiędzy trzy manuały i pedał. Należy jednak uwzględnić fakt, że organy w trakcie zakupu były zdewastowane w blisko 70%. W trakcie montażu instrument uzupełniano o zakupione bądź ofiarowane głosy z innych kościołów ewangelickich. W roku 1999 zakupiono dwa głosy językowe do sekcji ekspresyjnej. Instrumentem przez długi czas zajmował się Marian Śliwiński, jednak po jego śmierci stan organów zaczął się pogarszać. Ciśnienie było zdestabilizowane, system powietrzny posiadał liczne nieszczelności, występowały problemy z trakturą i mieszkami, piszczałki pozapychane były papierami, śmieciami i zdechłymi ptakami. Obecnie trwa generalny remont instrumentu, mający na celu przywrócenie dawnego blasku i świetności tym organom, który przeprowadza firma organmistrzowska Macieja Flanca z Łąkocina k. Inowrocławia.