Kolegiata akademicka św. Anny Kraków (małopolskie)

Obecna barokowa świątynia została wzniesiona na miejscu wcześniejszego kościoła gotyckiego wyposażonego w organy co najmniej od początku XVI w.

Zachowany do dziś instrument zbudował Szymon Sadkowski w latach 1723-1726 z fundacji ks. Grzegorza Ochabowicza, proboszcza i dobrodzieja świątyni.

W 1804 r. gruntowny remont przeprowadził Błażej Głowacki z Krakowa. W 1816 r. ten sam organmistrz dokonał drobnych napraw. W latach 1835-1836 prowadzona była przebudowa chóru, natomiast w 1836 r. zawarto z Głowackim umowę na kolejny remont instrumentu. Prace przerwane przez śmierć organmistrza w 1836 r. kontynuował Ignacy Wojciechowski z Krakowa w latach 1837-1838.

W 1880 r. Antoni Sapalski przygotował kosztorys remontu, który najprawdopodobniej nie został zrealizowany, bowiem nie zachowało się żadne związane z nim pokwitowanie, a ponadto późniejsza dyspozycja nie wskazuje na wprowadzenie zmian sugerowanych przez Sapalskiego.

W 1897 r. do remontu organów przystąpił Tomasz Wojciechowski z Krakowa (syn Ignacego), jednak zmarł on w roku następnym, nie dokończywszy prac, toteż sfinalizował je Tomasz Fall ze Szczyrzyca w 1898 r.

W 1930 r. firma Braci Rieger z Karniowa zainstalowała silnik elektryczny. Gruntowna rekonstrukcja instrumentu w duchu Orgelbewegung, prowadzona przez firmę Roberta Polcyna z Poznania, miała miejsce w latach 1958-1963. Później organy wyremontował Lech Skoczylas z Krakowa w 1996 r.