Kościół wraz ze znajdującym się w nim pozytywem został przeniesiony z Matczyna. O. Waldemar Kapeć OP[1] uważa, że wiatrownica i część piszczałek są starsze, powstałe przed 1799 r. i po 1824 r. przeniesione do nowej klasycystycznej szafy. W 1882 r. pozytyw był remontowany przez Ignacego Pałasiewicza, a dwa lata później - przez Hipolita Paroszkiewicza.
W 1980 r. kuria lubelska przekazała kościół wraz z wyposażeniem do Muzeum Wsi Lubelskiej. We wrześniu 1983 r. firma Kamińskich dokonała wstępnej ekspertyzy pozytywu i wyceny jego ewentualnego remontu. Jednak kościół nie doczekał się montażu aż do 2000 r. W następnym roku dyrekcja muzeum do złożenia ofert zaprosiła m.in. firmy braci Kamińskich[2] oraz Włodzimierza Truszczyńskiego, która ostatecznie zrealizowała translokację i remont pod nadzorem o. Waldemara Kapcia[3]. Zrekonstruowany kościół konsekrował abp Józef Życiński we wrześniu 2002 r.
Wiatrownica klapowo-zasuwowa. Stół gry wbudowany w lewy bok szafy organowej. XIX-wieczny miech magazynowy zlokalizowany na chórze muzycznym. Dźwignia do kalikowania ręcznego oraz dmuchawa elektryczna.
Manuał |
---|
1. Pryncypał 4’ |
2. Flet major 8’ |
3. Flet minor 4’ |
4. Oktawa 2’ |
5. Kwinta 1 1/3’[4] |
6. Portunal 8’ |
Ostatnia modyfikacja: 2021-07-14 21:09:35