Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa (Piaski Wielkie) Kraków (małopolskie)

Neogotycki kościół parafialny wzniesiony został w latach 20. XX wieku. Na przełomie marca i kwietnia 1944 r. świątynia została wyposażona w niewielkie organy pożyczone z augustiańskiej parafii pw. Matki Bożej Dobrej Rady w Prokocimiu. Instrument zwrócono po roku.

W maju 1944 r. firma Gebrüder Rieger z Jägerndorf przedłożyła kosztorys na wybudowanie nowych, 15-głosowych, pneumatycznych organów o następującej dyspozycji:

• połączenia: II-I 8’, I-P 8’, II-P 8’, II-I 4’ (kompletne), II-I 16’, II 4’ (kompletne), II 16’, I 4’;
• tremolo;
• wolna kombinacja;
• stałe kombinacje: piano, mezzoforte, forte;
• crescendo;
• schweller.

Po zaakceptowaniu kosztorysu firma przystąpiła do budowy, jednak częściowo spłacone organy nigdy nie dotarły do Piasków Wielkich. Zostały zniszczone przez cofające się wojska podczas działań wojennych.

W zaistniałej sytuacji ówczesny proboszcz uległ namowom Mariana Śliwińskiego i w 1948 r. podjął starania o sprowadzenie używanego instrumentu z przyłączonego wówczas do Polski Śląska. Początkowo w grę wchodziły 14-głosowe organy świdnickiej firmy Schlag und Söhne z dawnego kościoła ewangelickiego w Starych Rochowicach. Później Śliwiński proponował instrument z Bolkowa, wspominał o organach w Rościszewie, wreszcie (już w 1949 r.) pisał na temat instrumentów z Gniechowic, Barkowa i Gostkowa. W październiku 1949 r. Ministerstwo Kultury i Sztuki poinformowało o wstrzymaniu przydzielania organów ze świątyń poniemieckich.

Wobec powyższego proboszcz zamówił nowy instrument w krakowskim oddziale firmy Wacława Biernackiego. Stosowny kosztorys wraz z projektem prospektu opracowano w sierpniu 1951 roku. Uroczyste pobłogosławienie organów przez bp. Stanisława Rosponda miało miejsce 19 października 1952 roku. Niecały miesiąc później komisja dokonała odbioru technicznego.

Instrument 15-głosowy, o trakturze pneumatycznej i wiatrownicach stożkowych, z wolnostojącym stołem gry o dwóch manuałach (C–a³) i pedale (C–f¹).