Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa (Piaski Wielkie) Kraków (małopolskie)

Prospekt

Prospekt

Opis Instrumentu

Neogotycki kościół parafialny wzniesiony został w latach 20. XX wieku. Na przełomie marca i kwietnia 1944 r. świątynia została wyposażona w niewielkie organy pożyczone z augustiańskiej parafii pw. Matki Bożej Dobrej Rady w Prokocimiu. Instrument zwrócono po roku.

W maju 1944 r. firma Gebrüder Rieger z Jägerndorf przedłożyła kosztorys na wybudowanie nowych, 15-głosowych, pneumatycznych organów o następującej dyspozycji:

Manuał I (C-g3)    Manuał II (C-g3) Pedał (C-f1)
Principal 8’ Gemshorn 8’ Subbass 16’
Gedackt 8’ Querflöte 8’ Echobass 16’
Salicional 8’ Vox coelestis 1-2 fach 8’    Oktavbass 8’
Oktave 4’ Ital. Principal 4’  
Rohrflöte 4’ Nassat 2 2/3’  
Mixtur 3-4 fach Waldflöte 2’  

 

  • połączenia: II-I 8’, I-P 8’, II-P 8’, II-I 4’ (kompletne), II-I 16’, II 4’ (kompletne), II 16’, I 4’;
  • tremolo;
  • wolna kombinacja;
  • stałe kombinacje: piano, mezzoforte, forte;
  • crescendo;
  • schweller.

Po zaakceptowaniu kosztorysu firma przystąpiła do budowy, jednak częściowo spłacone organy nigdy nie dotarły do Piasków Wielkich. Zostały zniszczone przez cofające się wojska podczas działań wojennych.

W zaistniałej sytuacji ówczesny proboszcz uległ namowom Mariana Śliwińskiego i w 1948 r. podjął starania o sprowadzenie używanego instrumentu z przyłączonego wówczas do Polski Śląska. Początkowo w grę wchodziły 14-głosowe organy świdnickiej firmy Schlag und Söhne z dawnego kościoła ewangelickiego w Starych Rochowicach. Później Śliwiński proponował instrument z Bolkowa, wspominał o organach w Rościszewie, wreszcie (już w 1949 r.) pisał na temat instrumentów z Gniechowic, Barkowa i Gostkowa. W październiku 1949 r. Ministerstwo Kultury i Sztuki poinformowało o wstrzymaniu przydzielania organów ze świątyń poniemieckich.

Wobec powyższego proboszcz zamówił nowy instrument w krakowskim oddziale firmy Wacława Biernackiego. Stosowny kosztorys wraz z projektem prospektu opracowano w sierpniu 1951 roku. Uroczyste pobłogosławienie organów przez bp. Stanisława Rosponda miało miejsce 19 października 1952 roku. Niecały miesiąc później komisja dokonała odbioru technicznego.

Instrument 15-głosowy, o trakturze pneumatycznej i wiatrownicach stożkowych, z wolnostojącym stołem gry o dwóch manuałach (C–a3) i pedale (C–f1).


Budowniczy
Wacław Biernacki
Rok zakończenia budowy
1952
Stan instrumentu
Dobry
Liczba głosów
15
Liczba klawiatur
2+P
Traktura gry
pneumatyczna
Traktura rejestrów
pneumatyczna
Dyspozycja instrumentu
Manuał IManuał IIPedał
1. Pryncyp. 8’1. Viola 8’1. Subbas 16’
2. Koncertlf. [sic!] 8’2. Bourdon 8’2. Fletbas 8’
3. Salicet 8’3. Aeolina 8’3. Cello 8’
4. Oktawa 4’4. Trawersfl 4’
5. Rurflet 4’5. Nasard 2 2/3’
6. Mixtura 3ch.6. Pikolo 2’
Pomoce
M–I P. [sic!], MII–P., Super P., I–II [faktycznie II–I], Super. II, Super.II–I, Super. I, Sub II-I
Tremolo manuału II
Automat pedału
Wolna kombinacja
Piano, Forte, Tutti
Crescendo
Stół gry

Stół gry






Źródło

P. Matoga, Historia organów w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie-Piaskach Wielkich [w:] Nasza Przeszłość, t. 123, Kraków 2015
Zdjęcia: Paweł Pasternak

Autor
Piotr Matoga


Ostatnia modyfikacja: 2024-05-03 21:44:37

Kościół NMP Matki Kościoła (Prądnik Biały) (Kraków) - 29 głosów
Kościół Najświętszego Imienia Maryi (pijarów – Rakowice) (Kraków) - 13 głosów
Kościół Stygmatów św. Franciszka z Asyżu (OO. Franciszkanów-Reformatów – Bronowice Wielkie) (Kraków) - 27 głosów