Barokowy kościół klasztorny, wzniesiony w pierwszej połowie XVIII wieku, był początkowo wyposażony w niewielki pozytyw. W 1870 r. instrument ten został zastąpiony nowymi organami, zbudowanymi przez wrocławską firmę Alfreda Mülera i Theodora Ackermanna. Jak podaje kronika klasztorna, odznaczały się one pięknym brzmieniem, jednak w niedługim czasie utraciły częściowo swoje walory wskutek działalności niefachowych organmistrzów.
Prawdopodobnie w 1929 r. firma Rieger uzupełniła piszczałki prospektowe (zarekwirowane na cele wojenne) oraz wyczyściła i nastroiła instrument. Ta sama firma przedłożyła dwa kosztorysy na budowę nowych organów, jednak żaden z nich nie doczekał się realizacji.
Instrument był odnawiany w 1973 roku, a następnie remontowany w 1984 r. przez Alberta Kunza i Lecha Skoczylasa z Krakowa. Z kolei w 2001 r. miała miejsce renowacja prospektu organowego, któremu przywrócono pierwotną kolorystykę.
Instrument 6-głosowy, o trakturze mechanicznej i wiatrownicach klapowo-zasuwowych, z wbudowanym stołem gry o 1 manuale (C-c3) i pedale (C-c1).
Prospekt organowy architektoniczny, klasycystyczny, jednosekcyjny, trójpolowy, dwuwieżyczkowy.
Manuał | Pedał |
---|---|
1. Principal 8 Fuß | 1. Subbaß 16 Fuß |
2. Flaut amabile 8 Fuß | |
3. Salicet 8 Fuß | |
4. Octave 4 Fuß | |
5. Mixtur 3 und 4 fach |
Ostatnia modyfikacja: 2017-02-07 19:12:35