1. Witaj, święty Stanisławie, * tyś jest u nas w wielkiej sławie, * = tyś jest naszym patronem * i sławnym opiekunem.
2. Tyś jest biskupem w Krakowie, * niech tę prawdę każdy powie, * = w katedralnym kościele * nauczasz ludzi wiele.
3. Nauczasz nas na świecie żyć * i jak mamy Bogu służyć, * = wychwalać Go społecznie, * tu na ziemi i wiecznie.
4. Ty i króla złość strofujesz * i od grzechu go hamujesz, * = każesz mu pokutować * i za grzechy żałować.
5. Pokazujesz wieczność błogą, * prowadzisz go świętą drogą, * = prowadzisz do wieczności, * do niebieskiej radości.