1. Bolejąca Matka stała u stóp krzyża, we łzach cała, kiedy na nim zawisł Syn.
2. A w Jej pełnej jęku duszy od męczarni i katuszy tkwił miecz ostry naszych win.
3. Jakże smutna i strapiona była ta błogosławiona, z której się narodził Bóg.
4. Jak cierpiała i bolała, jakże drżała, gdy widziała Dziecię swe wśród śmierci trwóg.
5. Któryż człowiek nie zapłacze, widząc męki i rozpacze Matki Bożej w żalu tym?
6. Któż od smutku się powstrzyma, mając Matkę przed oczyma, która cierpi z Synem swym?
7. Widzi, jak za ludzkie winy znosi męki Syn jedyny, Jezus, jak Go smaga bat.
8. Widzi, jak samotnie kona Owoc Jej czystego łona, dając życie za ten świat.
9. Gdy kres dni przedemną stanie, przez Twą Matkę dozwól Panie, Twą zwycięstwa palmę daj.