1. Mądrość i prawda wieczna Ojca wszechmocnego,
Bóg wcielony pojmany czasu zarannego.
Od swoich zwolenników zaraz opuszczony,
Będąc żydom w moc przedan, wielce był strapiony.
2. Przed Piłatem Pan stanął pierwszej w dzień godziny,
Tam fałszywi świadkowie kładli nań swe winy.
Opak ręce związawszy, okrutnie go bili,
Plwaniem według Proroctwa twarz świętą szpecili.
3. W trzecią godzinę zydzi ukrzyżuj wołają,
Przybrawszy go w purpurę, Pana pośmiewają.
Głowę jego cierniową koroną skrawili,
Krzyż do miejsca na sobie dźwigać przymusili.
4. Szóstej godziny na krzyż Pana rozciągniono,
Od bólu pragnącego żółcią napawano.
Do łotrów był przyrównan, przy nich zawieszony,
Wyrzekł się go nieszczęsny on łotr z lewej strony.
5. O dziewiątej godzinie Heli Pan zawołał,
Gdzie umierając, Ojcu Ducha ofiarował:
Źródło w boku przekłutym nam się otworzyło,
Ziemia srodze zadrzała, słońce się zaćmiło.
6. Z krzyża wtenczas był zdjęty, gdy nieszporna chwila,
Długo Boska wszechmocność złym powoli była:
Tak srogą mękę podjął Pan wszego stworzenia,
Dochodząc straconego ludzkiego plemienia.
7. Pod wieczór ciało święte maścią pomazano,
Wedle pisma w zamknionym grobie położono;
W tej męce jest nadzieja żywota wiecznego.
Przeto niech nie wychodzi nigdy z serca mego.
8. Tę pamiątkę, o Chryste, godzin twojej męki
Wspominam, czyniąc Tobie za nie wieczne dzięki:
A Ty jakoś śmierć srogą zniósł dla mnie grzesznego,
Nie opuszczaj mnie z łaski do skonania mego. Amen.