1. Pan mnie woła, gdzie rwie głód, * Pan mnie woła, gdzie jęk warg, * strychów nędza, piwnic chłód * wzywa głosem Jego skarg.
Refren: Miłosierdziem jako ręką * ścierać Jego łzy, krew z ran, * kiedy udręczony męką * cierpi w ludziach Bóg i Pan.
2. Pan mnie wzywa z bruków miast, * Pan mnie wzywa z więzień ścian, * Pan mój – Władca słońc i gwiazd, * krwawi krwią człowieczych ran. Ref.
3. Głodem głodnych cierpi Bóg, * ich pragnienie pali Go, * smutek smuci Go ich trwóg, * łza ich spływa Jego łzą. Ref.
4. Miłosierdzie zanieś, chleb, * wodę wlej do spiek łych ust. * Otrzyj spływającą krew * łaską Weroniki chust. Ref.
5. Ukrył się za ludzką twarz, * czeka pomocniczych rąk. * Jakże spocząć sennie masz, * gdy głos Pana wzywa wkrąg? Ref.
6. Z stolic woła, miast i wsi, * Jego głos w wołaniu rzesz, * w jęku nocy, nędzy dni * spiesz, o miłosierdzie, spiesz! Ref.