1. O święty Wojciechu, wielki nasz patronie! * Racz wesprzeć ojczyznę, błagamy pokornie, * która ma nadzieję i ufności w tobie, * wspomóż, nie daj zginąć w teraźniejszej dobie.
2. Ty byłeś patronem dobrym, miłosiernym * swą radą służyłeś powierzonym wiernym, * cały swój majątek dałeś im w ofierze, * utwierdzając mężnie w chrześcijańskiej wierze.
3. A jako apostoł pierwszy w pruskiej ziemi * głosiłeś Chrystusa słowami mocnymi, * niejedną zaś duszę między poganami * pozyskałeś niebu swymi naukami.
4. Z rąk pogan poniosłeś śmierć okrutnie srogą, * boś kroczył wytrwale Mistrza swego drogą, * a krew twoja święta przyniosła zysk taki, * że wiarę w Chrystusa przyjęli Prusaki.
5. Król zwiózł twoje ciało do Piastów stolicy, * tam hołdy odbiera w gnieźnieńskiej świątnicy. * Tam poprzez stulecia króle i cesarze * wespół z ludem polskim niosą serca w darze.
6. O Święty Wojciechu, przyczyń się za nami, * łaski nam wybłagaj twoimi modłami, * byśmy ojców naszych trzymali się wiary, * nie szczędząc ubogim należnej ofiary.