1. Niegdyś pogan apostole, * teraz niebian towarzyszu, * przyjdź, Grzegorzu, na ratunek * ludom już wierzącym w Boga.
2. Tyś dla biednych był ostoją * i wzgardziłeś chwałą świata, * by w ubóstwie naśladować * swego Mistrza ubogiego.
3. Chrystus, Wieczny Kapłan, sprawił, * żeś Kościoła stał się głową, * a następcą będąc Piotra * żyłeś według jego wzoru.
4. Świętej Księgi trudne strony * wyjaśniałeś umiejętnie, * bo niebiańskie tajemnice * Jezus – Prawda ci objawił.
5. O pasterzu znamienity * i Kościoła chlubne światło, * nie opuszczaj w złej przygodzie * pouczonych twoim słowem.
6. Niechaj będzie chwała Ojcu * i Synowi jedynemu * razem z Duchem równym Obu, * teraz, zawsze i na wieki. Amen.