Bernardzie, nieba klejnocie

1. Bernardzie, nieba klejnocie, * oto sławimy cię pieśnią, * a ty oręduj za nami, * byśmy zyskali zbawienie.
2. Twe serce zranił sam Chrystus * grotem płomiennej miłości * i ciebie dał Kościołowi * jako pochodnię i tarczę.
3. Najświętszy Duch cię uczynił * prawdy niezłomnym heroldem * i głosicielem tajemnic * znanych jedynie aniołom.
4. Maryja ciebie natchnęła * czystym uczuciem synowskim, * a tyś Jej wielkość rozgłaszał * słowem, co nie ma równego.
5. Pragnąłeś żyć w samotności, * świat jednak szukał cię wszędzie; * bezstronnym sędzią się stałeś * królów, pasterzy, uczonych.
6. Niech Bogu będzie na zawsze * chwała za ciebie, Bernardzie, * bo tyś ukazał nam drogę, * która ku Niemu prowadzi. Amen.