Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa Drezdenko (lubuskie)

Budowę organów dla nowopowstałego zboru ewangelickiego w miejscowości Vordamm (obecnie Nowe Drezdenko) zlecono słynnej szczecińskiej firmie Barnima Grüneberga. Zainstalowany w 1914 roku na zachodniej emporze kościoła instrument opatrzono numerem 715. Osadzony na płycinowym cokole prospekt wykonano w stylu neobarokowym, nawiązując tym samym do wystroju późnobarokowego ambonowego ołtarza, przeniesionego z nieistniejącego już wówczas ryglowego kościoła w Driesen. Prospekt architektoniczny, jednosekcyjny, pięciopolowy o trzech wieżach piszczałkowych - centralnej - niższej i wyższych, okalających. Po bokach skrajnych wieżyczek uszaki wymalowane w roślinny ornament, w formie tzw. liścia akantu. Górne części wykrojów piszczałkowych zdobią malowane ażurowe przesłony. Pierwotny wystrój plastyczny prospektu wraz z frontem obudowy zrealizowano w technice marmoryzacji (jasny marmur z czarnymi żyłkami), co również nawiązywać miało do kolorystyki stojącego naprzeciw ołtarza. Obecnie, po wielokrotnych, amatorskich przemalowaniach, dominuje kolor beżowy z domieszką ugru. Piszczałki prospektowe stanowią część aparatu grającego.

Stół gry wbudowany centralnie w szafę organową, wykończony szelakową politurą. Okładziny klawiszy diatonicznych wykonano z celuloidu, zaś chromatycznych z hebanu. Nad klawiaturą drugiego manuału, po środku, naklejono tabliczkę opusową, a po jej obu stronach widnieją wyłożone celuloidem tzw. klawiszowe włączniki rejestrowe. Nad manubriami widnieją nazwy poszczególnych głosów - dla każdej sekcji osobny kolor tła. W ten sam sposób wykonano włączniki kopulacji oraz dzwonka kalikanckiego. Pod klawiaturą pierwszego (głównego) manuału umieszczono ujęte w formie pneumatycznych przycisków włączniki i wyłączniki stałych kombinacji, połączeń sub- i superoktawowych oraz cichego pedału. Nad pedałem, po prawej stronie pedał żaluzji drugiego manuału. W prawą boczną ścianę szafy organowej wbudowano (wciąż sprawne) stanowisko dla kalikanta, obsługiwane za pomocą dwóch solidnych nożnych dźwigni.

Podczas I wojny światowej na użytek armii pruskiej zarekwirowano wszystkie piszczałki głosu Flöte 4'. Najprawdopodobniej w latach 70 XX w. zainstalowano elektryczną dmuchawę, umieszczoną w wygłuszonej obudowie na klatce schodowej świątyni. Również w latach 70 organy poddano renowacji, mającej na celu usprawnienie ich działania przez oczyszczenie poszczególnych podzespołów i wymianę zużytych elementów funkcjonalnych. Remont ów przeprowadził zapewne organmistrz Marian Nawrot z Wronek (który około roku 1979 dokonał naprawy instrumentu W. Sauera znajdującego się w drezdeneckim kościele parafialnym).

Odkąd w 2002 roku utworzono w Drezdenku nową parafię, kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa stał się jej macierzystą świątynią (do tego czasu, po II wojnie światowej był jedynie kościołem filialnym). To zaś skłoniło rządców nowoutworzonej wspólnoty do szczególnej dbałości o całość wyposażenia kościoła. Rok 2009 przyniósł więc konserwację i naprawę traktury manuału I, natomiast w październiku 2015 r. przeprowadzono częściowe uzupełnienie zużytych mieszków klawiatury pedałowej. Prace te wykonała firma "Ars Organum" z Głogusza. W najbliższych latach ten piękny instrument czeka kompleksowa renowacja, której dokumentację sporządził właściciel wspomnianego zakładu, organmistrz Adam Olejnik.

Skala manuałów: C-f³; skala pedału: C-d¹. Wiatrownice stożkowe, miech magazynowy.