Kościół Przemienienia Pańskiego Mielno (zachodniopomorskie)

Prospekt

Prospekt

Opis Instrumentu

Tutejsza świątynia została wzniesiona prawdopodobnie w XV wieku oraz parokrotnie była przebudowywana. Nie posiadamy szczegółowych informacji o wcześniejszych organach. Wiadomo jedynie o przedwojennym instrumencie, który został zdemontowany, a jego miejsce zajął elektroniczny. Z powodu zużycia instrumentu elektronicznego proboszcz tutejszej parafii, ks. Tadeusz Piasecki, zasygnalizował Bogdanowi Narlochowi i Leszkowi Kosińskiemu potrzebę zainstalowania w kościele organów piszczałkowych. 

W 2015 roku doszło do spotkania Bogdana Narlocha oraz Jerzego Kukli w sprawie renowacji organów w koszalińskiej katedrze. Podczas tej rozmowy została poruszona także sprawa organów dla parafii w Mielnie. Wówczas okazało się, że jest możliwość zakupu organów w niemieckim Aschaffenburgu (Bawaria). W tym samym roku organy zostały zakupione, zdemontowane, przewiezione do kościoła w Mielnie i tam zmontowane w nowej szafie organowej. Wykonawcą prac organmistrzowskich był Jerzy Kukla. On również dokonał zamiany głosów w sekcji pedałowej, zastępując Violon 16’ (brak miejsca na emporze organowej) głosem Bassflöte 8’. Szafę organową zaprojektowaną przez Jerzego Kuklę wykonał zakład stolarski Tadeusza Zająca z Mścic koło Koszalina.

Organy pochodzą z kościoła Sandkirche w Aschaffenburgu. Są dziełem monachijskiej firmy Siemann, która zbudowała je w roku 1929 w barokowej szafie poprzedniego instrumentu autorstwa Hansa Georga Steigledera z lat 1713-14. Organy miały 18 głosów, dwa manuały i pedał, wiatrownice stożkowe. W roku 1990 firma Winfried Ellenz z Würzburga dokonała przebudowy instrumentu, zmieniając trakturę na elektropneumatyczną, oraz przedysponowała instrument w kierunku stylistyki neobarokowej, bazując jednakże w większości na oryginalnym materiale piszczałkowym. Spośród 18 głosów 10 zachowano w oryginalnej postaci, 7 ma zmieniony stopaż, zaś jeden został wykonany jako nowy. Stół gry ustawiony bokiem przed szafą organową.

Skala manuałów: C-f3, skala pedału: C-d1


Budowniczy
Willibald Siemann
Rok zakończenia budowy
1929
Stan instrumentu
Bardzo dobry
Liczba głosów
18
Liczba klawiatur
2+P
Traktura gry
elektro-pneumatyczna
Traktura rejestrów
elektro-pneumatyczna
Dyspozycja instrumentu
Manuał IManuał IIPedał
1. Prinzipal 8’1. Gedackt 8’1. Subbass 16’
2. Holzflöte 8’2. Salizional 8’2. Octavbass 8’
3. Spitzgambe 8’ *3. Schw. Dolce 8’3. Bassflöte 8’
4. Oktave 4’4. Prinzipal 4’
5. Gemshorn 4’5. Flöte 4’
6. Quinte 2 2/3’6. Oktave 2’
7. Nachthorn 2’7. Sesquialter 2f
8. Mixtur 3–4 f.
Pomoce
Połączenia: Pedalkoppel I, Pedalkoppel II, Manualkoppel II – I
Wolna kombinacja
Tutti
Żaluzja manuału II
Przypisy
*) w rzeczywistości Gambe 8’ o piszczałkach cylindrycznych (głos oryginalny z 1929 r.)
Stół gry

Stół gry

Tabliczka wykonawcy przebudowy

Tabliczka wykonawcy przebudowy

Tabliczka wykonawcy translokacji

Tabliczka wykonawcy translokacji






Źródło

Prace przy instrumencie (2015 rok)
Zdjęcia: Jakub Garbacz

Autor
Jerzy Kukla


Ostatnia modyfikacja: 2023-07-17 20:49:22