Organy zbudowane przez Wilhelma Sauera około roku 1890 (opus 534). Stół gry wbudowany w centralną część szafy organowej. W pięciu polach piszczałkowych neoklasycystycznego prospektu widoczne są wtórnie zainstalowane cynkowe piszczałki pomalowane dodatkowo tzw. srebrzanką. Obecna kolorystyka zewnętrznej części szafy organowej i prospektu jest efektem kilkukrotnych przemalowywań, mających na celu dostosowanie ich wyglądu do zmieniającego się z biegiem czasu wystroju wnętrza świątyni. Spod nieudolnie nałożonej farby w kolorze drewna orzechowego przeziera warstwa farby szarej. Pierwotnie szafę organową zdobił mazerunek. Instrument nie posiada elektrycznej dmuchawy, materiał piszczałkowy szczególnie w obrębie piszczałek metalowych mocno zdekompletowany. Do dnia dzisiejszego zachowała się ręczna dźwignia służąca do kalikowania. Powietrze do wiatrownic o konstrukcji stożkowej dostarczał niegdyś (wciąż zachowany, choć niesprawny) wielofałdowy miech magazynowy. Organy nieczynne.
| Manuał | Pedał |
|---|---|
| 1. Principal 8’ | 1. Subbass 16' |
| 2. Floete 8’ | 2. Violon 8' |
| 3. Salicional 8’ | |
| 4. Gedackt 8’ | |
| 5. Octave 4' | |
| 6. Progressio 2-3 |
Oględziny własne
Ostatnia modyfikacja: 2025-11-06 15:10:22