Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa Trzebicz (lubuskie)

Instrument zbudowany w drugiej połowie XIX w. jako opus 325 znakomitej firmy organmistrzowskiej Wilhelma Sauera z Frankfurtu nad Odrą. Organy posiadają obecnie miech pływakowy, elektryczny wentylator o przestarzałej konstrukcji oraz sprawną nożną dźwignię kalikancką. Nad wysokim płycinowym cokołem, zakończonym gzymsem wznosi się pięciosegmentowy, neogotycki jednosekcyjny prospekt. Najwyższa, środkowa wieża piszczałkowa, jak i części skrajne flankowane są smukłymi belkami zwieńczonymi sterczynami i kwiatonem oraz pasami żabek po bokach. Również najniższe, parzyste segmenty wieńczą pasy dekoracji w postaci pasa czołganek. Szafę organową wielokrotnie przemalowywano, obecnie dominuje kolor beżowy. Pierwotnie podstawę zasilania powietrznego stanowił typowy dla podobnych Sauerowskich konstrukcji miech fałdowy. Wymiany miecha dokonał najprawdopodobniej W. Kaczmarek w bliżej nieokreślonych latch po II wojnie światowej. Uwagę słuchacza zwraca charakterystyczne dla epoki ciemne brzmienie oparte w głównej mierze na głosach ośmiostopowych. Piszczałki prospektowe nieoryginalne; pierwotne, cynowe zarekwirowano w roku 1917 na cele wojenne. Podczas prac renowacyjnych prowadzonych we wnętrzu kościoła w latach 2009-11 nie zabezpieczono instrumentu, co skutkowało zabrudzeniem jego wnętrza i otoczenia.

Stan techniczny instrumentu pozostawia wiele do życzenia: organy wymagają kompleksowych prac restauratorskich przy każdym ze swych podzespołów. Zaleca się również rekonstrukcję miecha i wymianę wentylatora. Remont planowany jest wstępnie na lata 2017-2019.

Skala manuałów: C-f³; skala pedału: C-d¹.