Organy skołatowskie pochodzą z warszawskiego warsztatu Wacława Biernackiego. Zbudowane w latach 1934-1935 z inicjatywy budowniczego kościoła, ks. kan. Karola Pniewskiego. Umieszczone są na chórze, na osi budynku. Mimo niewielkich rozmiarów instrument ma bardzo silne brzmienie. Dyspozycja romantyczna: obecne są aż cztery głosy smyczkowe, przeważają głosy ośmiostopowe (8 na 12). Połączenia sub- i super-oktawowe wzbogacają możliwości dźwiękowe, szczególnie wobec braku w instrumencie rejestrów o wyżym stopażu niż 4'. Wiatrownice stożkowe, miech pływakowy i elektrowentylator. Sprawne urządzenie do kalikowania. W 2007 roku organmistrz Adam Pachołek przeprowadził generalny remont. Stan instrumentu można określić jako dobry. Organy wymagają jednak przeglądu, korekty traktury (liczne przedęcia oktawowe, przedmuchy, nieczynne włączniki Oktawbasu 8' i Suboktawy man. II do I) i strojenia.
Prospekt modernistyczny, posrebrzany. W prospekcie piszczałki głosów Pryncypał 8' (boki) oraz Oktawa 4' (część centralna, tuż za stołem gry). Grający siedzi przodem do prezbiterium.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Pryncypał 8' | 1. Gedeckt 8' | 1. Subbas 16' |
2. Holflet 8' | 2. Aeolina 8' | 2. Oktawbas 8' * |
3. Silvestrina 8' | 3. Vox coelestis 8' | 3. Fletbas 8' |
4. Oktawa 4' | 4. Cremona 4' | |
5. Rurflet 4' |
Ostatnia modyfikacja: 2017-02-07 19:12:15